Jaar: 2018

Het was een fijn jaar, bij Namahn. Een jaar interessante projecten en aangename collega’s. Maar aan alles komt een einde. En dus bij deze: morgen is mijn laatste dag. Vrijdag ben ik thuis. Ik ga niet zeggen dat ik waanzinnig blij ben, maar ik ga ook niet zeggen dat ik immens verdrietig ben. Het wordt…

Ik heb het al meer dan een paar keer meegemaakt, werken in een grote en ingewikkelde organisatie. En ’t is alleen maar door meer dan een paar keer met mijn kop tegen de muur (soms verschillende muren tegelijk) te lopen, dat het tegenwoordig gelijk gemakkijker is. De basis van alles blijft: goed werk doen. Zo…

Als we hadden geweten dat Escape (the Pina Colada Song) van Rupert Holmes was, dan hadden we de quiz gewonnen. Ah well, het is zo. Op één punt van de winnaar gestrand, ’t is wat.

We gingen op weekend gaan, en het plan was om tot maandag te blijven, maar dan was het uiteindelijk toch gemakkelijker om zondagavond naar huis te gaan, maar dan had ik al ingepend dat ik maandag niet ging werken en dan ga ik dat dan ook maar doen. Het is echt serieus aftellen naar het…

Een musical waar ik geld voor zou betalen.

AAAAAAAARRRRGGGHHHH!!!

Ik las in de gazet: We pauzeren niet meer tijdens de pauze Meer dan een op de drie werkende Belgen brengt zijn lunchpauze al surfend en scrollend door. ‘Leg die smartphone weg en praat met uw collega’s.’ Wel: wij dus niet, op het werk. Als het middag is, gaat de riem af. Als we op…

Het is soms niet te bevatten, de avonturen die ik soms beleef. Pak nu vanavond. Ik was thuisgekomen en ik had mijn peignoir en mijn sletsen aangedaan. Het liep al even fout toen ik mijn rechterslets aandeed: het letsken (ik denk dat dat de technische term is voor het flappend ding dat op uw wreef ligt)…

De dag vandaag is gisteren begonnen. ’t Is te zeggen, het was maandag quiz (derde geworden, poule gewonnen, relatief goed dus), en dan ben ik blijven zitten babbelen en voor ge het wist, was het twintig voor vijf ’s ochtends voor ik in slaap viel. Het deed een béétje pijn, vanmorgen opstaan en de trein…

Ik maak er gelijk een sport van: mij slecht beginnen voelen op donderdag, en dan tegen vrijdagmiddag instuiken, en de hele zaterdag en zondag zo ziek als een hond rondlopen. Twee weken geleden had ik al eens prijs, en nu dus weer. Misschien ben ik er morgen wel door. Gah!

Ik hoop dat de regering ook echt officieel valt.

Zucht. Maar serieus, waar zijn ze mee bezig? Pakje één: Pakje twee: Ik begrijp dat het allemaal niet zo gemakkelijk is, maar serieus. Serieus. (Nee, ’t zijn geen dingen die ik zou kunnen kopen in een lokale winkel hier.)

Tijd voor een streepje Ariana Grande en Miley Cyrus!