Haha, die Tom Heremans, het is me d’er eentje. Hij vind Bird Box “een snotvervelende snertfilm”, hohoho. Wat gedurfd.

Nee, ’t was geen uitstekende film, en nee, ’t is niet voortdurend even boeiend. En ja, het einde is ook niet naar mijn zin. Het is inderdaad een dertien-in-een-dozijn film. Painting by numbers, veel gekeken naar andere films die het beter gedaan hebben, absoluut.

Maar om te schrijven “Het is zo spannend als de onderbroek van Kim Kardashian rond de billen van Hanne Decoutere”? Nee, niet echt, en och here, die zielige Humo-anno-1986-omschrijving, hoe enorm veel grappiger moet die geweest zijn in Heremans’ hoofd dan ze overkomt op de lezer.

Net zoals de afsluiter trouens: “Wel hebben we de film intussen een tweede keer bekeken, ditmaal met een blinddoek om. Hij scheen ons al veel beter toe.” Ik durf te wedden dat dat gelogen is.