Napster, dat is binnen paar maand twintig jaar geleden.
Twin-tig jaar.
Er zijn (al een paar jaar eigenlijk) universiteitsstudenten die nooit een wereld zonder P2P hebben geleefd.
Napster A New Killer Internet App, uit 1999, legt uit hoe revolutionair het was. Ik moest wel een beetje glimlachen op het einde van het artikel:
Matt Haughey
I think of it as one giant hard drive that everyone can take from and give to. It hasn’t reduced the number of new music CDs I buy, as I’ve used it mostly for finding obscure or impossible-to-find music. I mean, where else are you going to get a copy of The Mr. Belvedere Show theme song?
Heh. Natuurlijk is het aantal verkochte CD’s naar beneden gegaan. Zoek maar eens het jaar 2000 op in dit grafiekje:
En dat van “where else are you going to get a copy of The Mr. Belvedere Show theme song”? Ha, op de tjoetjoeps natuurlijk.
Alwaar de afleveringen zelf ook staan, trouwens:
En voor de mensen die niet weten wat Mr. Belvedere is, is er altijd de Wikipediats. Of kan een mens voor de rest van de dag verdwijnen in het gat van TV Tropes.
Onze kinders beseffen niet half in wat voor een wonderlijke wereld we leven.