Ik las op TheFacebook een opinie waar ik moedeloos van werd. Ziet, ik heb ook aangeduid waar ik gestopt ben met geïnteresseerd zijn in het vervolg van het bericht:

De context: die jeugd die aan klimaatmarsen doet, vond het een goed idee om hun klimaateisen wetenschappelijk te laten onderbouwen. Ze hebben daarvoor contact opgenomen met een aantal mensen met kennis ter zaken, en die gaan een panel samenstellen. Gaan samenstellen: het is er nog niet.

Maar hey, geen erg: het mag gewoon al helemaal afgeschoten worden, want het zijn blanke mannen van middelbare leeftijd, die mensen die in eerste instantie aangesproken werden. En dat is PROBLEMATISCH.

Toch blij te zien dat er iémand niet vervalt in “dezelfde patronen (…) in het binaire denken (…) vanuit het systeem, netjes in de box”. 

Dat het toch voor iémand duidelijk is dat blanke mannen van middelbare leeftijd enkel kunnen “verder denken binnen de neoliberale box”. 

Toch fijn dat de wereld helder en duidelijk is, op die manier. Ieder op zijn plaats en een plaats voor iedereen. Mannen hier, vrouwen daar. Middelbare leeftijd hier, niet-middelbare leeftijd (tot 35?) daar. Een plaatsje voor cis, een plaatsje voor hetero, een plaatsje voor homo, een plaatsje voor bi. Een plaatsje voor elk gender, en een hokje voor elke kleur.



Reacties

Eén reactie op “Les extrèmes se touchent”

  1. Mee eens.