Ik heb al een eeuw WSL op mijn Windowsmachines staan. Om, ge weet nooit, dingen te draaien die alleen in Linux draaien.
Daarjuist bijvoorbeeld wou ik iets wou doen met gezichtsherkenning en OpenCV en al maar dat wilde niet echt meewerken in gewone Windows wegens dat dlib dat niet geïnstalleerd raakte, en ik zag het niet zitten om er veel op te zitten zoeken. WSL (en Xming voor de grafieken) to the rescue, en ’t was meteen gepiept.
De nostalgie naar DOS is één ding, maar het is zó aangenaam om in een degelijk werkende character-based omgeving te werken in de 21ste eeuw.
Neem teksten schrijven. Ik schrijf gewoon graag in Wordgrinder. Het doet zeer weinig van functionaliteit — als het echt moet, kan ik er vet en italiek en onderlijnd mee schrijven, en het doet ook wel lijsten en headings en zo, maar dat doe ik er nauwelijks mee.
Het is geen vim of emacs of zo, integendeel. Het werkt zoals een idioot verwacht dat het werkt: ctrl-pijltjes gaat per woord vooruit en achteruit, ctrl-shift-pijltjes doet hetzelfde en selecteert, ctrl-C en ctrl-X en ctrl-V doen wat ge ervan verwacht. En het exporteert naar tex en html en alles, als het echt nodig zou zijn om iets ergens anders in te steken.
Het meet beperkende eraan is dat er maar één niveau van indent is — dus geen twee niveaus in lijsten, bijvoorbeeld. Maar hey, een mens leeft ermee.
Al mijn documenten staan trouwens in een docs-folder, die over en weer gesynct wordt naar Github zodat ik alles op al mijn computers heb staan. En aangezien Wordgrinder gewoon tekst is, zijn diffs helemaal nuttig en alles.
Of neem files bepotelen. Explorer al wat ge wilt, maar soms is het gewoon wijs om nog eens Norton, erm Midnight Commander boven te halen. Vooral als het gaat om snel aan de ene kant een folder en aan de andere kan een ftp-site te zetten.
Nee, echt leutig. Windows 10, WSL, een degelijke terminal emulator (ik heb deze gekozen), een degelijk kleurschema (ik heb Solarized graag), een eenvoudige powerline (voor de snelheid pakte ik er eentje zonder python), en hopla gereed.