Het werd hard aangeraden, dus heb ik het maar bekeken. The Midnight Gospel op Netflix, over Clancy die verschillende alternatieve realiteiten bezoekt en er reportages maakt voor zijn spacecast waar bijna niemand naar kijkt.

Het concept: een podcast waar een jongere mensen spreekt met een oudere mensen, over filosofie, meditatie, de dood, druggebruik, pijn en dergelijke. En tegelijkertijd is er een animatiefilm die een min of meer vaag verband heeft met waar het gesprek over gaat.

De trailer geeft een vaag idee hoe het er visueel uitziet, maar bereidt u niet voor op de realiteit van de afleveringen, die eigenlijk voor al spreken, spreken, spreken zijn. Met allerlei dingen die gebeuren tegelijkertijd, zeker dat, maar vooral spreken dus.

Er zaten uitstekende afleveringen bij, bij momenten was het allemaal wat schtick-y, de laatste aflevering was wel heel schoon.

Niet voor iedereen, denk ik dan. Wel goed. Zeker als ge weet dat het voor het overgrote deel echte mensen zijn die babbelen, en niet acteurs die een script doen. Vooral die laatste aflevering dan, die het allemaal een beetje samenvat en contextualiseert.