Een uitstekend boek, ik ga er niet over strijden. Maar ik ben er geen fan van.
Ik begrijp waarom het goed is, en waarom veel mensen het fantastisch goed vinden, maar dit was één van die boeken waarbij ik de indruk had dat ik er gelijk te oud voor was. Allemaal slimme kinderen die samen gaan studeren en allemaal intelligente en boeiende-in-hun-wereld dingen doen, en leren over onder meer wereldgodsdiensten en bladiebla.
Het eerste deel heet “before”, begint met het hoofstuk “one hundred thirty-six days before” en eindigt met “the last day”. Het tweede deel heet “after”, begint met “the day after” en eindigt met “one hundred thirty-six days after”. Ach, ach, ach. Ik heb het niet voor dat soort gedoe, maar bon.
Miles Halter valt er in zijn thuisstad in Florida zo’n beetje tussen, maar vindt zijn plaats op een boarding school in Alabama. Hij maakt er vrienden — wijn roommate the Colonel, en de Alaska uit de titel, een knap maar weird meisje waar Miles uiteraard meteen op verliefd wordt, maar zij maakt meteen duidelijk dat het niets zal worden.
En dan tellen we af naar een datum, en dan gebeurt er iets, en dan tellen we op naar het einde van het verhaal.
Ik zeg het, ik zou het vele vele jaren geleden uitstekend gevonden hebben. Ik ben er nu wat te cynisch voor, vrees ik.