Eind augustus las ik Monstress, en echt uitstekend was dat niet, maar ook niet meteen rotslecht. Ik had nog nooit van de scenariste gehoord, en schets mijn verbazing als ik zie dat ze een hele reeks paranormal romance-boeken geschreven heeft!

Ik ben altijd in de markt om wat schlock te lezen, dus hey, waarom niet.

De Dirk & Steele uit de naam van de reeks is een detectivebureau, gesticht een tijd geleden door ene Dirk en ene Steele, en tegenwoordig nog altijd geleid door hun kinderen (of kleinkinderen, ‘t kan zijn dat ik me van generatie vergis). Het verschil met andere detectivebureau’s is dat de detectives van Dirk & Steele paranormale detectives zijn. Er zijn er bij die gedachten kunnen lezen, die telekinese doen, die de toekomst kunnen voorspellen of in het verleden kijken.

Dela Reese heeft iets van een gevoel voor metaal: van gelijk welk metaal object weet ze wat er allemaal mee gebeurd is, en ze kan er ook vanalles mee maken. Ze is een kunstenares (in metaal), een zwaardsmid, en uiteraard ook een detective bij Dirk & Steele.

Ze is in Beijing voor een zaak, en als ze daar een lokale markt iets koopt, krijgt ze er van een mysterieuze oude vrouw voor bijna niets een mysterieuze doos bij.

Blijkt, begot!, dat er in de doos een man opgesloten zat!

Hari is al een jaar of tweeduizend onsterfelijk en opgesloten in de doos door een slechte tovenaar, en hij moet de persoon die hem uit de doos haalt, dienen tot die persoon schielijk komt te gaan. Klassiek genie-in-de-lamp-scenario, jazeker. En wat geraadt ge? Natuurlijk, Dela behandelt hem meteen als een persoon met een eigen leven, weigert hem commando’s te geven, en het duurt niet één hoofdstuk voor ze op mekaar verliefd zijn.

Oh en ah ja: Hari is niet alleen eeuwen oud en ongelooflijk knap en onsterfelijk, hij kan ook in een tijger veranderen.

⁂

Kijk, ik ben niet de grootste kenner van literatuur die er is, en mijn opinies over wat goed en slecht is, wat saai en wat interessant, zijn ongetwijfeld met een soeplepel zout te nemen. Maar als een seksscène begint en al een tijdje aan de gang is, en één van de twee partners verandert in een tijger en de seksscène blijft verdergaan, dan ben ik ineens geïnteresseerd waar het nog allemaal naartoe zal gaan in het boek. 🙂

Bleek dat het niet verder bleef gaan op dat elan, ‘t is te zeggen, er komt geen yiffing van welke omschrijving of vorm dan ook in voor, op dat ene korte moment na. Het was verder een competent geschreven boek, met een schrijver die denk ik meer thuis is in Azië dan in Amerika, met een degelijk einde en een belofte van meer worldbuilding.

Waar ik dus naar het vervolg van uitkijk.