Iedereen loopt weer zonder mondmasker rond, maar ik heb gelijk de indruk dat we wat meer de Japanse kant uitmoeten als het over mondmaskers gaat. Gisteren zat ik op café, en iemand achter de toog hoestte een paar keer. In haar hand. Zonder mondmasker. Om dan meteen daarna glazen te pakken en drank uit te gieten.

Ik was daar wat ambetant over, ja.

En, geen enkel verband wellicht: vanmiddag ben ik zo’n beetje gecrasht met koorts en hoofdpijn en gewrichtspijn, van die typische griepachtige symptomen. Ongetwijfeld betrapt via de kinderen die tegenwoordig natuurlijk ook de wijde wereld in gaan zonder mondmaskers.

Zucht. Ik heb drie en een half uur in bed liggen rillen, en ik ben nog altijd aan het koortsig zijn. Ik hoop dat het rap over is. Wel nog dát geluk, dat ik gewoon van bij mij thuis kan werken. Dat wel.