Wat een prachtige cover.

En behalve dat: ook wel een goed boek. Een open einde, en dat zal niet iedereen content maken, maar een fijne reis om daar te geraken.

Er is een meisje op een eiland. Ze woont er alleen met een robot, die alleen maar definities van woorden kan geven en van “helemaal akkoord” tot “helemaal niet akkoord” als er statements gemaakt worden. Het meisje heeft geheugenverlies en ziet de wereld alleen in grijstinten. Naarmate de tijd vordert — ze zit er al drie jaar — krijgt ze meer en meer flarden geheugen terug. Ze heeft een zus, die ze absoluut wil vinden. Ze repareert het wrak van de boot waar ze wellicht mee gestrand is, maar lijdt weer schipbreuk. Ze maakt een vlot.

En dan komt er plots een jongen op het eiland, ook met geheugenverlies, die haar probeert te wurgen en dan bewusteloos valt. De volgende ochtend blijkt dat hij ook geheugenverlies heeft. Ze worden verliefd op elkaar.

In een andere verhaallijn, die door de eerste loopt, zijn we in een wereld die volledig vervuild is, waar aardbevingen en overstromingen het gevolg zijn van eeuwen vervuiling en ingrepen van de mens. Hier is het hoofdpersonage een meisje dat haar zus verloren is. Ze zijn de dochters van één van de architecten van enorme zelfonderhoudende en tegen het giftige milieu beschermde gebouwen, waar miljoenen mensen in leven en privileges gegeven worden op basis van hoe veel of hoe weinig iemand vervuilt of vervuild heeft — achterkleinkinderen van bazen van chemiefabrieken mogen het wel vergeten, bijvoorbeeld.

Dit meisje zoekt haar zus, die tegen alle regels in van hun toren hoog boven de wolken naar beneden ging en in de zwaar vervuild zee ging varen en zwemmen. Ze krijgt daarbij hulp van een hackerachtige jongen, die haar zus heeft geholpen haar link met het netwerk kapot te maken.

De twee zussen zijn dus op zoek naar mekaar. En de twee verhalen blijven parallel lopen tot ergens dicht bij het einde. En het einde is, wat ik zei, een open einde. Het rare is: ik weet niet eens welk einde ik zou willen. Maar ik blijf er wel over nadenken. Dit is één van die zeldzame boeken die ik eigenlijk meteen zou willen herlezen om te zien wat ik allemaal gemist heb.