Helemaal mee akkoord. En daar komt dan nog bij dat zo’n weblog onvermijdelijk gelezen gaat worden door andere mensen, en eigenlijk, als j’er bij stilstaat, dat veel op het internet voor eeuwig bewaard wordt.
En aangezien die lezers, nu of ooit in de toekomst, ooit wel een mogelijke werknemers, collega’s, vrienden, kennissen of familie kunnen zijn, is het geen goed idee als een Google als vuijlsteke antisocial obsessive-compulsive relevante resultaten geeft.
Wij hadden vroeger op ons werk een meisje dat een weblog bijhield, en daar bijzonder in detail ging over depressies, eating disorders, zelfmutilatie, enfin, the works. En die dan verbaasd, en boos was omdat mensen die ze “in ’t echt” kende dat leesdenlazen—geen goed idee.
Nee, dus het is balanceren op een slap koord tussen zelfcensuur en de waarheid vertellen, maar zeker nooit de hele en niets dan—.
Euh ja, en note to self: nooit een pagina als deze on-line zetten.
Reacties
2 reacties op “Omnium vanitas indeed”
leesden, michel?
erm, “leesdegden” zeker? 🙂