Ik was een beetje aan het stressen over naar Brussel gaan voor het werk maar uiteindelijk zal het alsnog online zijn: het is iets te veel risico om met heel het bedrijf in één ruimte zitten, hoe groot die ruimte wel is en hoe goed verlucht ze wel mag zijn.

Ja, het is serieus op de terugweg, die hele globale pestilentie, maar toch: één van mijn collega’s is vorige week ziek gevallen met de covids en zal de rest van deze week zeker nog thuis zitten. Het is dus nog niet helemaal weg. Een mens moet het niet gedroomd hebben, met al het drukke werk dat we hebben, dat er zo nog een paar mensen één of twee weken zouden uitvallen.

Alla. Online dus. Ik ben bijzonder content, zelfs al vind ik het ook ergens een beetje spijtig dat ik al de mensen niet in het écht echt zal zijn. Ik kijk er namelijk wel naar uit om nog eens allemaal samen te kunnen zijn en géén werkgerelateerde dingen te doen.