Deze kwam voorbij op de Facebooks, en het was alsof ik weer vijf jaar oud was. De vraag is enorm eenvoudig te beantwoorden voor mij, en tegelijkertijd ook niet: ik herinner mij een –denk ik– televisieserie, ergens rond 1973-1975.
Het was komisch bedoeld, bleven mijn ouders mijn drie-vierjarige zelf verzekeren, maar ik heb er zeker heel mijn lagere school nachtmerries van gehad.
Er was een toestel, of een pil, of iets anders, waarmee mensen van lichaam konderen wisselen. De ene persoon kwam in het lichaam van de andere terecht, en ondertussen bleef zijn eigenlijke lichaam stokstil achter, met volledig witte ogen in het niets starend.
Ik zweer het u: nachtmerries. Jaren en jaren aan een stuk. En ook: nooit vergeten dat kleine kinderen doodsbang zijn van wijdopengesperde ogen, waar er wit rond de hele pupil is — en a fortiori van open zonder pupil.
(Ik zou heel graag willen weten welke aflevering van welke serie, of welke film het was. Scanners was het zéker niet, nee.)
Bij kinderen omen dingen anders binnen hé. Ik heb ooit aan een kleuter vertelt dat ze ook een skelet had en dat arme kind had daar ook nachtmerries van ocharme.
“komen”