Het blijft een strijd.

Het parapluutjesmos, dat vorige jaar een al met al schoon groen tapijt legde, is dit jaar op veel plaatsen droog en bruin. Pff. Daartussen staat dan hier en daar wat kruiptijm, die nu wel in bloei staat, maar er er zó weinig van dat het niet echt opvalt:

Van dicht ziet het er beter uit, maar ook daar is het duidelijk dat het maar triestig is:

Qua beesten: er komen alsmaar meer hooiwagens in den hof. Geen idee waarom precies, maar ik herinner mij dat er vóór de heraanleg ook enorm veel waren, en dat er dan ineens veel minder waren, maar nu dus begint het dus weer vol te zitten. Ik vind dat fijn, want ik vind hooiwagens fijn.

Ik weet niet zeker welk merk dit is, maar ik vermoed Opilio canestrinii. In alle geval een wijs beest.

En behalve dat: geen idee wat te doen met die bodembedekking. Ik blijf wél bij mijn voornemen om alvast dit jaar niet radikaal in te grijpen, en te zien wat het geeft.