Ik las via de twitters op de hackernewsen dit:

I miss hand-writing webpages in Notepad and then FTP’ing them to the public_html directory on the server to make them live. The amount of infrastructure, libraries, build tools, pseudo-languages, etc layered on top of each other some developers/orgs use to make a simple form today is crazy to me. It also feels super fragile: deploy a website today, come back to it in 5 years to make some changes, and half the tools and libraries you need will be gone.

En verdomme ja.

Ik maak al jaren (wat zeg ik, decennia!) websites. Als ik erover nadenk, eigenlijk van vóór er html was: data en verhalen en dingen in hypertext, gewoon omdat ik het wijs vond dat ik een eindeloos in elkaar linkend iets kon maken, gelijk chooseyourownadventureboeken vroeger.

De allereerste van die dingen zijn verloren in de nevelen van de tijd, wegens gemaakt in iets waarvan ik me zelfs niet meer herinner wat het was. Iets in DOS, maar geen idee meer wat. Het deed de ronde op Fidonet, is al wat ik nog weet.

Daarna werd het natuurlijk HTML, met een korte uitzwenking richting Macromedia Director in die paar jaar midden de jaren 1990 toen CD-ROMs een going concern waren, maar niet enorm veel méér dan HTML.

Ik ben niet helemaal blijven stilstaan natuurlijk, ik heb tientallen projecten en projectjes in allerlei technologie staan. Een groot deel staat proper privé op GitHub, en daar krijg ik dan om de paar dagen boodschappen over: dat er Known security vulnerabilities detected zijn, dat iets Uncontrolled Resource Consumption doet, dat er Execution with Unnecessary Privileges zijn ginder, of Exposure of Sensitive Information daar, of Prototype Pollution, of Infinite Loops, of Uncontrolled Resource Consumption, of Improper Input Validation, of Improper Verification of Cryptographic Signature, of Denial of Service by Uncontrolled Resource Consumption of tientallen en tientallen andere waarschuwingen voor tientallen en tientallen libraries en componenten en gedoe en dingen.

Hoe ‘moderner’ het ding, hoe vaker er problemen gemeld worden. En dat zijn dan nog alleen maar de waarschuwingen die Github mij automatisch stuurt — God weet of ik zelfs maar een kwart van al die toepassingen en websites nog aan de praat zou krijgen als ik dat zou willen. Met de eindeloze spinnenwebben aan afhankelijkheden en in elkaar hakende complexiteit en nonsens.

Ik weet eigenlijk niet goed waarom ik er lastig van loop. Het is niet echt alsof het mijn probleem is, want natuurlijk is er niets dat en mij of om het even wie tegenhoudt om dingen te maken met alleen wat html en css en javascript.

Misschien dat het zo’n typische begin-van-de-vakantie-teleurstelling is. Algemene teleurstelling in het leven. Gelijk als ik uren en dagen heb gespendeerd om dingen bij elkaar te zoeken in een boodschappenlijst, en dan uiteindelijk op de koopknop geduwd heb, en al teleurgesteld ben nog vóór de dingen toekomen.

Urgh enfin bon ja.