Druk maar ook niet druk

Het is een rare week. Het is in het algemeen een rare periode: er is vanalles te doen dat in een soort opstartfase zit, en dat heeft een zekere dringendheid maar er is ook niet echt een sense of urgency wegens niet echt deadlines of dergelijke.

Idem dito bij de verbouwingswerken. De gevel is bijna klaar (oef!), en het zou écht goed zijn als we de rest van de dingen die nu nog moeten gedaan krijgen, ook zouden gedaan krijgen, maar dat gaat gelijk absoluut niet vooruit, grr.

Ik lijst even op, van beneden naar boven:

  • voorgevel: nieuwe deur steken, smeedwerk voor nieuwe deur
  • WC gelijkvloers: kast voor leidingen, pompbak repareren, muren en plafond schilderen, ervoor zorgen dat de binnendeur niet meer klemt
  • gang beneden: kast zetten
  • keuken: een deur die twee keer te zwaar is voor de scharnieren die daardoor kapot zijn waardoor de deur sleept op de één of andere manier weer in orde krijgen, en een andere deur die knelt ook in orde krijgen
  • gang op het eerste: kast boven de kasten maken, buizen in de hoek in een kast steken, muren schilderen, plinten plaatsen, plafond schilderen
  • badkamer: een nieuwe deur steken, de muren en het plafond schilderen
  • onze slaapkamer: kast boven de kasten maken, schakelaar voor het licht boven het bed repareren, deur installeren, muren en plafond schilderen, één muur behangen, deur plaatsen, plinten plaatsen, gordijnen goed doen werken
  • gang op het tweede: vloer in orde krijgen (iets anders dan OSB-platen zou fijn zijn), kasten plaatsen, herschilderen
  • kinderkamers: vloer in orde krijgen, nieuwe vensters en dus nieuwe afwerking van het plafond en dus herschilderen
  • WC boven: chasse repareren, muren en plafond schilderen, vloer in orde krijgen
  • dak: herdoen, met onder meer twee nieuwe dakvensters en nieuwe isolatie en alles

Ja, er is nog wel wat te doen.

En we hebben nog hoegenaamd geen zicht op wie al dat werk wanneer en hoe zou doen. ‘t Is soms om wat moedeloos van te worden, dat het vaak onmogelijk lijst om stielmannen te stekken te krijgen. En niet eens dat ik er geen begrip voor heb hé: ik weet dat ze het allemaal druk hebben, en dat het werk bij ons zó prutsen zijn dat het lastig is om er tijd voor opzij te zetten.

Maar toch. Het blijft allemaal maar aanslepen zo.