Maar allez. Deze stond nog in draft, begot. Al van ergens in oktober 2022.
We hebben alletwee hetzelfde meegemaakt.
Zij in een soort schuimrubberkubusballenbad, ik vanop een instortende trap — maar wel allebei op ons staartbeen gevallen, rug op verscheidene plaatsen gebroken, en dan stapels en stapels metaal rond de ruggengraat gevezen.
Ik heb dan een maand in het hospitaal gelegen en een jaar in de zetel doorgebracht thuis, met een ijzeren korset en alles. Het was niet zo aangenaam, en het is dat nog altijd niet. Het heeft ook meer gevolgen dan alleen pijn aan de rug, en die gevolgen worden er ook allemaal niet minder erg op naarmate de jaren vorderen.
Ik dus voortaan absoluut bevestigend antwoorden als ze mij vragen of ik weet hoe het zou voelen om Adriana Chechik te zijn. Wat ook iets is, natuurlijk.