’t Is gedaan, de vakantie. Morgen is het weer werkendag, en behalve het gewone gevoel van urgh geen nietsdoen meer, zie ik het helemaal zitten.

We hebben deze vakantie twee gebouwen van Le Corbusier gezien. We hebben een dikke week quasi niets gedaan en lekker gegeten. Ik heb acht boeken gelezen en in mijn Marvel Unlimited vele tientallen comics. En in de twaalf dagen dat we niet in in het buitenland waren, heb ik 112 afleveringen van series gezien, en één film (Oppenheimer).

Ik dacht het 21 dagen vol te houden om dagelijks te stoefen over mijn 21 dagen vakantie op de instagrams. Dat is schromelijk mislukt. Ik vond het eerst wel grappig, maar op den duur helemaal niet meer — zo voortdurend mensen er met de neus op drukken dat ik vakantie heb en anderen niet, dat stak op den duur meer dan dat ik de grap van inzag.

Wat er niet gelukt is deze vakantie? Nog meer boeken lezen. Meer dan een halve dag System Shock 2 spelen en meer dan een halve dag Baldur’s Gate III spelen. Meer films zien. Meer dingen doen. Den hof uitkuisen. Meer foto’s nemen. Rusten, eigenlijk.

Alla.

Morgen werk.

De fiets zit in het stopcontact. Ik ga wel iets vroeger moeten opstaan om te zoeken naar waar mijn rugzak en mijn computer liggen.