En dat was dan de dag

De dag is voorbijgevlogen, met allemaal gebabbel over wat we zouden kunnen doen en zouden gaan doen en zouden moeten doen.

Ik krijg gelijk wat pijn in mijn arm, oorsprong onbekend. Op te volgen. Of gewoon op het conto van “ouder worden” schrijven, natuurlijk.

Vanavond zat er ineens iemand die ik nog nooit gezien had in ons huis. Iemand uit de Kempen, ge begrijpt dat dat een beetje raar deed.