Nu dat verrekte Stormlight Archiveboek achter de rug is, ga ik toch nog eens proberen wat meer boeken te lezen.

Eerste in de rij: De wereld van Clovis: De val van Rome en de geboorte van het Westen, een boek dat ik zowaar via de nieuwsitems op het werk leerde kennen. Een prof op het werk heeft een boek geschreven over een onderwerp dat mij al altijd mateloos fascineert:

Wat gebeurt er als de wereld die mensen eeuwenlang gekend hebben voorgoed verandert? Vierhonderd jaar lang was het Romeinse Rijk de enige entiteit die heerste over West-Europa. Maar doorheen de vijfde eeuw van onze tijdsrekening verdween dat Imperium in Gallië en de Lage Landen. In de plaats daarvan kwamen tal van nieuwe vorstendommen. Onder hen bevonden zich diverse Frankische krijgsheren die voor het Romeinse Rijk al enkele eeuwen fungeerden als boemannen, barbaren, maar ook bondgenoten.

Ik las dat Jeroen Wijnendaele, de auteur, niet doet wat mij zo enorm mateloos stoorde bij Bart van Loo’s Bourgondiërs: een boek schrijven alsof hij zeker is wat er allemaal is gebeurd, waarbij er mensen woorden in de mond gelegd worden zonder dat we daar zeker over zijn. Ik las dat het vlot geschreven was maar ook écht wetenschappelijk verantwoord, en ik had niet meer nodig.

Daarna ga ik mijn schade inhalen van science fiction en fantasy denk ik. Er zijn ongetwijfeld de afgelopen twee jaar boeken verschenen of reeksen afgewerkt die wél de moeite waard zijn.

Ik moet ook nog een kort lijstje afwerken van boeken die ik om de één of andere reden als “te lezen” had genoteerd:

• James Islington, The Will of the Many (alhoewel, ’t is deel één van een kweetniethoeveelologie)
• Andrew Shanahan, Before and After (en als dat meevalt, Flesh & Blood)
• Kim Stanley Robinson, The Years of Rice and Salt
• en eens kijken of de Drakas!-boeken van S.M. Stirling grappig genoeg zijn om te lezen