Iemand die ik ken, kreeg onlangs een Diagnose van de zielenknijper. Geen verrassende diagnose, toch niet voor wie die mens een beetje kende, maar toch: een diagnose. Nee, een Diagnose. Hoofletter.

Kwatongen zouden wel eens durven beweren dat ik — ik, die de illustratie leverde voor het lemma ‘neurotypisch’ in het woordenboek — ook wel eens zou kunnen Gediagnosticeerd worden. Het is ook niet alsof ik er nood aan heb of zo, maar ik ben eigenlijk wel benieuwd.

En wie weet zijn er wel pillen of andere manieren om nóg meer normaal te worden dan ik nu al ben.

Niet dat ik er nood aan heb hé, niet dat ik er nood aan heb.

Maar ’t zou wel eens interessant zijn. Être une heure, une heure seulement, une heure quelquefois, rien qu’une heure durant, normal et con à la fois.