Humor!!

«Veerle, Veerle! Goede zuster, hoor mij! Ik ben het: uw vriend, uw verloofde! Ontwaak, lieve, ach, ach, nog eenen enkelen blik uwer oogen, nog éénen klank uwer stemme en wij gaan te zamen tot God. ? Eilaas, eilaas, dood! zij is dood!»

Hij rukte zich van wanhoop de haren uit het hoofd en wroette met de nagelen in het vleesch zijner borst, als wilde hij zich den boezem openscheuren. Weldra riep hij opnieuw, als iemand die tot een uiterste besluit is overgegaan:

«Veerle, Veerle, leven zonder u ? Neen, neen, den slag die u getroffen heeft moet ook mijn hart verbrijzelen. Wereld, snoode, booze wereld, vaarwel!»

Dit alles en meer te lezen op Waterwijk.be, uw portaalsite voor de buurt tussen Ottogracht, Leie en Baudelopark in Gent!

’t Was gisteren de eerste keer in zo lang als ik mij kan herinneren dat ik gewoon neen gezegd heb tegen het werk.

Ik had de zondag doorgewerkt, en mijzelf voorgenomen om dinsdag recup te pakken. En toen kwam er maandagochtend iets dringends binnen dat tegen woesdagochtend 10u ten allerlaatste moest klaar zijn. Maandagvoormiddag was ik er niet wegens vergadering in Brugge, maandagnamiddag was er statusvergadering en daarna had ik zwaar werk aan planning, en dus zou ik normaal gezien, in een vorig leven, tot vorige week dus, de hele maandagnacht en dinsdag en als het moest dinsdagnacht ook doorgewerkt hebben.

Neen dus: maandag gedelegeerd, en dinsdag de hele dag thuis in de trekzetel gezeten. Naar tennis gekeken, en een beetje gewerkt aan Waterwijk. En geen moment aan het werk gedacht, nee meneer.

Vandaag naar het werk gegaan, zwaar verder gewerkt aan planning-cum-problemen-oplossen voor De Kust, en dus geen tijd gehad om het werk voor dat ding dat dringend-eigenlijk-tegen-woensdagmorgen-moest-klaarzijn na te kijken, of er zelf aan te werken. Dus blijft het gedelegeerd, jawel.

En ik ga voor de eerste keer in mijn leven alleen om Zelie gaan op school. Met de fiets. Zelie vanachter! Ik heb alvast de helm mee.

Stijn moet meer werken en minder IRC doen 🙂

Ha, de nadelen van self-imposed loss of privacy…

Maar omdat de boog ook niet altijd gespannen kan staan: Austin Powers – The Spy Who Shagged Me.

Yes! My kinda humor!

’t Is oudefilmenweek: zaterdag naar Metropolis gekeken (de prachtig gerestaureerde versie, aanrader if ever there was one), en nu naar Nosferatu aan het kijken.

Ik ben normaal echt niet aan nieuwe muziek op oude films, maar in het geval van Nosferatu brengt Art Zoyd wel iets bij. Gelijk in de tijd op La Fée Carabosse, maar dan beter. Griezelig.

Make no mistake: Nosferatu mag dan al bijna 75 jaar oud zijn, ’t is geen film om alleen in het donker te bekijken. En behalve griezelig: ongelooflijk fantastisch goed. En mooi, elke scène is bijna een schilderij.

Alla.

En morgen: Bride of Frankenstein nog eens bekijken.

Every Bunny Was Kung Fu Fighting!

’t Is vakantie, joepie joechei!

Lezen als ik tijd heb:

• http://www.london-underground.blogspot.com/


• http://www.products.datamation.com/site_management/publishing/index.html


• http://www.thedreamproject.org/

I feel particularly pulveratricious today.

He he.

Mohammed Saeed Al-Sahaf is niet dood!

En het is beginnen onweren, joepie!

’t Is weer wreed in 24.

Ik ben erdoor geraakt. Oef.

Nu nog een pagina of 50 uitprinten en ik kan naar huis. En morgen om 8 uur alweer naar vergaderingen. Beh.

Maar ik ga verdomme recup pakken voor vandaag: dinsdag zien ze mij niet!

Kijk, en hier wonen wij:

En dit is ons hele perseelperceel (een gemak, familie in ’t onderwijs): en daarvan is dit ons huis:  en dit het achterhuis dat we gaan in orde stellen volgende maand(en):  en is dit de koer (het deel dat niet in de schaduw ligt is de remise die we onlangs afgebroken hebben):

[inderdaad: ik heb nog altijd geen goesting om aan die kandidatuurstelling te herbeginnen]

[maar ik heb bij het photoshoppen wel goeie ideeën opgedaan voor wat ik zou kunnen schrijven onder de hoofding “C.3. Certificaten waaruit blijkt dat de dienstverlener aan bepaalde normen inzake kwaliteitszorg voldoet”]