Estland. Eighties coming back. En ik was haast in slaap gevallen tijdens het nummer. Da’s geen goed teken zeker?

België!!

Ik ben al op voorhand zwaar negatief bevooroordeeld, want wie een eigen taal utivind, moet dat minstens even grondig doen als Tolkien of Mark Okrand. En deze Sanomi is er zwaar over. Ik bedoel maar:

Pasema Niamo Ture Sanisi
Léala léala
Sorimana
Sorimana
Léala léala
Sorimana Soléo

Iemand??

Enige redeaming features zijn dat ze resoluut anti-eurovisie doen, en dat het refrein goed klinkt.

Litouwen, ’t schijnt grote kanshebber.

Die juffrouw heeft teveel glitter op haar buik gesmeerd. En die ene meneer kan niet zingen. En die juffrouw heeft een veel te groot hoofd, vies!

Had ik trouwens al gezegd dat ik Earthling een heel goeie plaat vind van David Bowie? Die Hello From Mars van de Litouwers heeft er niets mee te maken, maar ik moest er toch maar aan denken.

Alle, next. De polen gaan iets doen in het duits en in het russisch en in het pools. Die mannen hebben hun geschiedenisboekjes gelezen, en willen duidelijk geen risico’s meer lopen.

Mja. Niet slèkt. En schone kostuums ook. Dana Winner meets Rammstein.

En dan nu de fransmans.

Louisa Baïleche ziet er een beetje uit alsof ze het zuur heeft, maar misschien betert dat nog.

Nope, het betert niet. En ze zingt slecht als ze laag gaat, vind ik. En het kleed was een verkeerde keuze. Sossiesen rond haar buik, en een haltertop die haar borsten niet aankunnen, en blote armen die nooit een goed idee zijn als die armen niet zeer zeer in orde zijn.

Alla, kijk: een gratuit beeldje van de presentatrice.

Well spotted there Wogan: het had inderdaad op het einde een redelijk hoog Yma Sumac-gehalte.

Next up: Noorwegen. Een vals nootje in het begin, maar: voor mij al meteen een kanshebber voor de overwinning. Als ze nu nog de oorspronkelijke zanger en componist, Gilbert O’Sullivan, daar zouden gezet hebben, zouden het perfect zijn.

En als het niet van O’Sullivan is, dan moet O’Sullivan dringend eens met een advokaat spreken.

Kijk, ik ben er helemaal geperturbeerd van. Miljaar zo’n schoon kleed.

Mando, de griekse madam, ziet er redelijk fetish uit. Een machtig wreed schoon kleed, als men het mij zou vragen. En meer dan dat moet het niet zijn. Ik ga even liggen kwijlen, verontschuldig mij.

Oekraine, met een soort tenor-achtige meneer die redelijk luid kweelt in het midden van wat een cirkusring lijkt, compleet met contortioniste.

Tja.

Engeland, met een liedje dat al direkt spaans klinkt. UGH!! Het meest vals gezongen liedje tot nog toe!

En die madam is gewoon vulgair gekleed. En ze kan niet dansen. En neen, ze heeft helemaal geen schone benen, al lijkt iedereen dat wel te vinden, zijzelf incluis.

Holland? Bah. Ik heb al direkt antipathie tegen die madam. Geen probleem met dikke madammen, maar die moeten dan geen spannende geodkleurige kleren aandoen. Niet dat ze hypervet is, maar ze heeft niet meteen de meest aerodynamische poep, en die broek waarin ze gehesen is, doet er helemaal geen goed aan.

Neen, een hoop goedkope hollandse dellen op een stapel, da’s mijn eerste gevoel als ik ze zo bekijk.

Wel goed liedje, I suppose.

Israel: een man die er vijfendertig uitziet en probeert er vijfentwintig uit te zien, met een troep backingdanseressen van vijfentwintig die er vijftien proberen uit te zien.

Niet onaardig liedje, op zich genomen, veronderstel ik?

Maar waar ik het wel op mijn zenuwen van krijg is die gimmicks met kledijwissels, drie in dit nummer.

Ah kijk een spaanse dreadgelockte Kylie Minogue-achtige madam. Die ook al zo’n Shakira-danspasjes doet. En haar buik ziet er plastiek uit, gelijk die van Valeria Golino toen Topper Harley er een ei op aan het bakken was.

Ah ja! De muziek, da’s waar het eigenlijk zou moeten om gaan zeker? Tja, “gewoon” hé. Kan wel hoog scoren.

Allez ju, t.A.T.u dan maar nu zeker. We zullen zien wat we zullen zien.

Klinkt een beetje dunnetjes, maar ja, ’t moet ook live hé. En gaan ze totten? Pff, zwak. Ze hebben gewoon niet gerepeteerd, da’s wel duidelijk. De camera weet niet waar gedraaid of niets.

En roepen en alles. En niet veel zingen. Bof. Die ene met haar zwart haar is wel sex.

Den duits dan maar. Geen verkeerd liedje, maar met een wel bijzonder zeer hoog, eum, Liliane St. Pierre-gehalte. Let’s get happy let’s be gay, if you catch my drift, nudge nudge wink wink. En voor het geval het er niet dik genoeg op lag met de disco-beat en de oudere wordende, drag queengewijs gemakkelijk emuleerbare diva, hebben ze er een backinggroepje bij gezet dat zowaar een multisexuele YMCA-act uitvoert.