Peter is deze keer de laatste. Almost like being in love van Sinatra.
Bon goed. Chris dus naar huis. Hij was echt wel de minst goeie deze week. En Peter heeft het schitterend gedaan, ik dacht na vorige week dat het er niet meer inzat.
Tales of Drudgery & Boredom.
Peter is deze keer de laatste. Almost like being in love van Sinatra.
Bon goed. Chris dus naar huis. Hij was echt wel de minst goeie deze week. En Peter heeft het schitterend gedaan, ik dacht na vorige week dat het er niet meer inzat.
⁂
Wim doet Mac The Knife. En hij doet dat niet zo slecht. Zijn engels is er beter op geworden. Alhoewel… naar het einde toe is het moeilijk verstaanbaar. Maar niet zo slecht.
Jury is ook positief, blijkbaar mag hij erin blijven deze week. En Nina De Man vond het beter dan Natalia, de goele.
⁂
Natalia. Dat zou in principe helemaal haar ding moeten zijn. Ze gaat It’s Oh So Quiet zingen.
Nog maar één regel gezongen, en het is al magisch schoon. Kiekenvelmoment, als het ware.
I pity the guy who has to come next. Het was echt wel van de betere performances die ik ooit gezien heb op tv. Neen, zeer goed.
⁂
Allez dan, Brahim aan de beurt. Als hij één lijn rapt, krijg ik een geraaktheid!
You Are the Sunshine of My Life, van Stevie Wonder. Dunnetjes, maar dat ligt wel aan de klank van VTM. Voor de rest een paar grunts en zo, maar hij probeert tenminste. En het is niet echt goed. Ik vraag mij af wat de jury nu gaat zeggen.
Jan Leyers was niet overdonderd, maar hij vond het kwaliteitsbrahim; de platenbaas vond het weer zeer aangenaam; Nina De Man zal wel weer hebben zitten klaarkomen; Jean Blaute ook ecstatisch.
Enfin ja, hij is wel goed natuurlijk, maar het is wel wat saai kijken nu. Uitgemaakte zaak dat hij in de laatste aflevering zal zitten.
⁂
Eerst kandidaat: Chris. Hij ligt er deze week waarschijnlijk wel uit, ongeacht wat hij doet.
Reet Petite zingt hij. Die muziek is weer zo stil! Hij zingt niet slecht, ik vraag me af hoe ze hem deze week weer gaan afbreken.
Jawel: Jean Blaute vindt dat hij te licht weegt. Te schools, te stijf, te dunnetjes. En de rest van de jury doet hetzelfde: afmaken. Vriendelijk hoor, maar het is redelijk duidelijk dat ze er hem deze week uit willen.
⁂
Idool 2003. Big Band. Ik hoop met Sandra dat Brahim door de mand valt. Niet schoon, ik weet het, maar het was vorige week gewoon te gortig.
En nu ook weer trouwens: straatinterviews, dus uiteraard gemonteerd door VTM zelf. Niet één keer werd Chris vermeld als favoriet door de mens in de straat. Yeah right.
⁂
Ze speelden daarjuist op drums, surfgitaar en trompet “Si tu t’appeles mélancolie”, in het stukje op het einde van Man Bijt Hond.
Oooo schone.
⁂
Honda Accord-reclame. Niéts met de computer gedaan. Zeshonderd en zeven takes nodig geweest. Indrukwekkend.
⁂
Die Mercedes-rekenmachine dateert uit de jaren ’30! Het is een Mercedes Addiermaschine, gebouwd door de Mercedes-Bureaumaschinenwerke in Berlin-Charlottenburg, weet ik nu dankzij Google.
Geen haar op mijn hoofd denkt eraan het ding te verkopen, maar toch fijn om te weten dat het misschien zeldzaam is…
⁂
Hela! Philippe Lefebvre op TV! Wijs! Da’s een klant van ons!
⁂
Vadsige Amerikanen. Bah.
The rescue of Private Jessica Lynch, which inspired America during one of the most difficult periods of the war, was not the heroic Hollywood story told by the US military, but a staged operation that terrified patients and victimised the doctors who had struggled to save her life, according to Iraqi witnesses.
[…]
Four doctors and two patients, one of whom was paralysed and on an intravenous drip, were bound and handcuffed as American soldiers rampaged through the wards, searching for departed members of the Saddam regime.
An ambulance driver who tried to carry Private Lynch to the American forces close to the city was shot at by US troops the day before their mission. Far from winning hearts and minds, the US operation has angered and hurt doctors who risked their lives treating both Private Lynch and Iraqi victims of the war. ?What the Americans say is like the story of Sinbad the Sailor ? it?s a myth,? said Harith al-Houssona, who saved Private Lynch?s life after she was brought to the hospital by Iraqi military intelligence.
[…]
Dr Harith went outside the hospital during the bombing to get supplies of Private Lynch?s favourite drink, orange juice, and struggled to persuade her to eat.
?I told her she needed to eat to recover, and I brought her crackers, but her stomach was upset. She said as a joke: ?I want to be slim.?
?I see (many) patients, but she was special. She?s a very simple person, a soldier, not well-educated. But she was very, very nice, with a lovely face and blonde hair.?
The Iraqi intelligence officers told the hospital that Private Lynch would soon be transferred to Baghdad, a prospect that terrified her.
After her condition stabilised, they ordered Dr Harith to transfer Jessica to another hospital.
Instead he told the ambulance driver to deliver her to one of the American outposts that had already been established on the ouskirts of the city.
?But when he reached their checkpoint, the Americans fired at him,? he said. [TimesOnline]
⁂
Getver ja, en een Canon LBP-660. Laserprinter. Maar wel zo’n Windows-dinges, die niet werkte op NT in de tijd. Eens kijken of hij onder XP aan de praat zou te krijgen zijn…
Pffff. Het is mogelijk blijkbaar, maar een hoop hassle. Ik heb eigenlijk niet echt een printer nodig thuis.
⁂
Dan toch begonnen aan het verder leegmaken van de remise.
Een hoop panelen buiten tegen de muur gezet, drie grote spiegels in het achterhuis gezet, een stapel nog goeie kleren naar binnen gebracht en aan de trap gehangen (don’t ask), een hele doos vol blokken en barbiepoppen van Sandra binnengehaald en geklasseerd, en eindelijk eens de hele collectie rekenmachines van mijn grootvader binnengehaald.
Van de antediluviaanse Mercedes tot een paar redelijk recente Sperry Remingtons: mijn jeugd komt helemaal terug als ik die dingen hoor ratelen (of zachtjes zoemen en ratelen). Mijn grootvader deed, eum, in zijn vrije tijd boekhoudingen en belastinggaangiften, eum, voor vrienden (“in het zwart” is zo’n lelijke term :), en hij was meestal te vinden in zijn bureau of aan de keukentafel, met zijn ene vinger op een rij cijfers in een kasboek, een sigaar in zijn mond en typend op een rekenmachine die vanachter een lange sliert papier uitspuwde. En die mocht ik dan oprollen als het resultaat ingeschreven was in het boek.
⁂
Altijd interessant: Dennis Jerz. Een stukje over hoe een blurb schrijven voor een URL. Of eigenlijk:
Blurbs: Writing Previews of Web Pages
A good blurb should inform, not tease. Usability testing will help you determine the best way to lay out your blurbs, but this document will help you write the content.
⁂
Ik wil dit jaar een rijbewijs hebben, al was het maar om te kunnen beginnen luisteren naar al die audio books die ik staan heb.
⁂