White Zombie rules. Ik vraag

White Zombie rules.

Ik vraag mij af hoeveel verder ik daarmee in de achting van Peter Glissenaar daal — hij was al bepaald niet te spreken over het feit dat er country opstond in mijn bureau de laatste keer 🙂

Nee serieus: ik ben mijn muziek hier op de computer een beetje aan het rangschikken, en het is echt wel eclectisch.

Daarjuist White Zombie, en nu Herb Alpert (love potion n° 9!), en daarna C’est la vie van Emerson Lake & Palmer en dan Sex Shop van Gainsbourg en dan Catch van Kosheen. En dat zijn dingen die Windows Media Player heeft samengesteld uit waar ik gewoonlijk naar luister. Tsss.

Minder goed nieuws: de stomme

Minder goed nieuws: de stomme screen saver is in gang geschoten op mijn portable. En die dacht hij het systeem gelocked moest houden tot corpu4agr\mvuijlst of een administrator een juist paswoord gaf.

Natuurlijk was ik ondertussen al uit het domain corpu4agr gehaald en in de workgroup “thuis” gestoken. En daar flipte het ding op.

Ik heb moeten rebooten, maar nu dnekt hij natuurlijk nog altijd dat hij in de workgroup zit en krijg ik hem niet meer in het domein gehesen omdat hij de domain controller niet kan contacteren… Oh well.

Ik verdenk er niet eens XP van, ik steek de schul op fucking e-Policy Orchestrator. Bah.