Hmmm. Peter kan gelijk niet goed uitleggen waarom hij Bert plots heeft gekust. Omdat hij hem een plezier wou doen, zogezegd. Hmmmm. Denial?
-
⁂
-
Tiens, Filip valt echt wel mee. Heidi is “een beetje bisexueel”, ze kan wel eens iets hebben met een vrouw, maar ze heeft meer voor de mannen.
⁂
-
Hij is er echt het hart van in, Peter. Het kwam zwaar aan dat Heidi zowel voor de mannen als de vrouwen is. Ze had wel al eens gezegd dat ze geëxperimenteerd heeft met vrouwen, maar hij heeft ook wel al geëxperimenteerd en hij is toch geen homo?!
Blijkbaar is het dat hij dacht dat ze hetero was, tsss.
⁂
-
Peter is verliefd op Heidi maar hij komt er pas vanavond achter dat ze niet lesbisch is maar bisexueel. En zij is gelijk kwaad dat hij dat niet wist. Enfin, onduidelijke situaties.
En Peter was al zo geschrokken van het ontdekken dat Bert bi was. Den duts.
Van de weeromstuit heeft hij Bert daarnet een tong gedraaid. Zatte mensen zijn rare mensen.
⁂
-
Nieuwe Strong Bad. Hm. Ik heb er al betere gezien.⁂
-
Tiens, Heidi is aan Peter zijn nek aan het lekken. Gevaarlijk spel.
⁂
-
Als ik klein was, wou ik altijd al Lotus Agenda hebben. En nu heb ik het. Gratis begod gedownload begod.
Dankuwel Mitch Kapor, die een outlookkiller aan het ontwikkelen is. Goed voor hem.
⁂
-
⁂
-
Nog een geluk dat ik die foto’s niet op de server van Salon moet zetten, het zou daar rap vol staan.
Misschien is foto’s nemen gelijk schilderen en tekenen en zo; gewoon genoeg doen, en genoeg wegsmijten, en er komen wel goeie resultaten uit.
De oogst van vanavond. Zicht op de Dampoort vanuit de bushalte:
en ik op de bus, spijtig dat de bus aan het bewegen was, maar ik kon toch moeilijk met de flash gaan trekken?
⁂
-
En nu moet ik dringend naar huis, via de GB. Niet vergeten: boter en platte kaas voor de kinderen.
⁂
-
Heh. Nu ik dat fototoestel terug heb, kan ik mijn leven documenteren. Wat ligt er allemaal in mijn bureau op het werk?
Mijn omgebouwd IBM-keyboard. Flessen cola, te veel per dag. Dopjes van colaflessen, ook teveel. Een alcoholstift om op CD’s mee te schrijven. Een zakmes, om computers mee open te vijzen en verpakkingen mee kapot te snijden. Een rekenmachine, om mee te rekenen als er geen spreadsheet in de buurt is.
De afstandsbediening van de airconditioning, mijn hoop in bange dangen. Een plantje [in koor: och here dat plantje] om het bureau wat op te fleuren voor bezoekers. Papieren et stukken offertes en dingen. Zo’n kindersurpriseding om op potloden te zetten in rood rubber, om mee te prutsen als ik mij zit op te winden. The Butlerian Jihad met een miniatuurtoilet erop. CD’s voor backups.
Nog papieren, en een raar ijzeren ding van een computer. Een notaboekje om in te schrijven met een idee voor een ontwerp voor een offerte. Eén chopstick (luxe model). Pulp van Laurell K. Hamilton, om te lezen op weg van en naar huis.
Een das, stille getuige van een nacht doorwerken. Een schilderij van Albrecht, waar Lilian dringend eens om moet komen. Nog een boekje, met mijn dure titanium-en-gouden-voor-mijn-verjaardag-gekregen-pen erop. Nog boeken, met een boekje van Zelie bovenop. Vinland The Dream van Kim Stanley Robinson. Een lieveheersbeestje gemaakt door Zelie en voor vaderdag gekregen.
Kabel Salat achter mijn bureau. Vijf dinosaurussen, vier lavalampen en twee plasmabollen, zomaar. Een zetel om in te slapen als ik de nacht doorsteek. De airconditioning, hoop in bange dagen. Een motiverende poster (apathy. if we don’t take care of the customer, maybe they’ll stop bugging us).
Een videorecorder, die ik ooit nog eens naar huis moet terug nemen. Een ouwe mac. Nog boeken. Een tas van Bob. Een kader voor mijn verjaardag gekregen met mijn vader en Louis en Zelie erin. Een paardje van chinees restaurant Het Gouden Paard, gekregen voor nieuwjaar. Een tas van read the fucking manual, voor als er klanten komen. Een ouwe Kodak DVC 323.
Een muis. Nog een muis. En nog een muis. En nog een muis. En mijn portable. En een Powermac G3, en een scanner, en een telefoon, en een brol, en stapels meer brol. En stoelen. En nog brol.
⁂
-
Werk werk werk. Bah.
⁂
-
Zelie, bien étonnée de se retrouver debout. Op het onzalige uur van tien na zeven.
Ha! Fototoestel herkend! Dat was lang geleden!
Louis en Zelie samen. Zelie wou absoluut eerst kleren kiezen en dan pas naar beneden gaan. Normaal gezien draag ik Zelie naar beneden, gaat Sandra Louis halen en kleren voor Zelie, en is Zelie al beneden op het toilet geweest en heeft ze haar ondergoed al aan tegen dat de kleren in de badkamer zijn. Vandaag dus niet.
Louis is ook nog niet helemaal wakker. Die wonde onder zijn oog is trouwens van zaterdag: we zaten in de refter van het Sint-Barbaracollega (humaniora) voor een etentje ten voordele van de school, en Louis viel bijna achterover van zijn stoel. Sandra heeft hem nog kunnen grijpen, maar dus wel met haar nagel in zijn wang gezeten.
Louis aan tafel. En al ondergedefeld. Ik weet niet of het het fototoestel is of het vroege uur, maar hij ziet er in het echt niet zo uit!
Zelie in haar neus aan het peuteren.
Nog zo’n foto. Echt waar, zo ziet hij er niet uit.
En hier ziet hij er gedrogeerd uit. We zijn nochtans dit weekend al gestopt met de medicatie 😀
Het is trouwens van die medicatie dat hij uitslag op zijn gezicht heeft: het was zo’n hele bedoening met een beademingstoestel en een mondstuk en dan een hele medicamentencocktail verstuiven in zijn ademhalingsstelsel, vies. ’t Is maar te hopen dat hij ermee van zijn hoest af is.
Zelie wou absoluut ook nog eens op de foto. Ze had juist een heel flesje yoghurt op. En op weg naar school: buikpijn. Teveel yoghurt gedronken. Tsss.
Tiens, zonder flash moet ik mij precies wel heel stil houden.
Sint-Jacobs door de bomen van het marktplein.
De bushalte rechttegenover ons. Dat staat daar ’s morgens vol met rokende jongens en meisjes, die eigenlijk zelfs niet daar de bus nodig hebben. ’t Is daar gewoon een soort rendez-vousplek voor jeugd. Vies.
De bus aan de overkant. Die nog meer jonge gasten brengt. Niet dat daar ergens een school in de buurt is, ze pakken om kwart na allemaal andere bussen, of ze gaan te voet naar Sint-Bavo of dingen.
Onze bus!
De tramhalte aan de Korenmarkt! Het gebouw daarachter was het postgebouw en nu is het een shoppingcenter. Ik vraag mij af of die mensen uit de kosten komen. Ik ben er één keer binnen geweest maar daarna nooit meer. Ik herinner me niet dat het daar goed was. Exclusieve winkels meen ik mij te herinneren, en de posterwinkel uit de Veldstraat vroeger. Maar kil, en een beetje dood.
Tram 40 die net van de Muide komt. En dat Zelie al een hele tijd de bus- en tramnummers kan herkennen. Wij moeten eerst een bus 3-iets pakken (3, 38, 37) naar de Korenmarkt, en dan een tram 1-iets (1, 11, 12) naar de school. Dus niet tram 40.
Trouwens de verst rijdende tram ter wereld: helemaal tot Moskou! Ha! En dat het belgen zijn die de metro in Moskou aangelegd hebben, ha! Les tramways de Moscou, mossieu.
De vloer op straat voor de Sint-Niklaaskerk.
Onze tram. Van het nieuw model, in een lange sliert met drie of vier stukken.
Zelie op school afgezet, en ’t was even paniek: er was niet één kindje in de speelzaal. Bleek dat ze allemaal in de klas van juffrouw Greet zaten. Zelie direkt op de glijbaan natuurlijk.
Tram terug, bus terug, en op het werk toegekomen. ⁂
-
Van de 202 mails sinds zaterdagmiddag, zijn er veertien geen spam. Ugh.
⁂
-
Jobat.be is vernieuwd. Proper. Spijtig van de frame, maar ja, een mens kan niet alles hebben in ’t leven.
⁂
