Zelie, bien étonnée de se retrouver debout. Op het onzalige uur van tien na zeven.

Ha! Fototoestel herkend! Dat was lang geleden!

Louis en Zelie samen. Zelie wou absoluut eerst kleren kiezen en dan pas naar beneden gaan. Normaal gezien draag ik Zelie naar beneden, gaat Sandra Louis halen en kleren voor Zelie, en is Zelie al beneden op het toilet geweest en heeft ze haar ondergoed al aan tegen dat de kleren in de badkamer zijn. Vandaag dus niet.

Louis is ook nog niet helemaal wakker. Die wonde onder zijn oog is trouwens van zaterdag: we zaten in de refter van het Sint-Barbaracollega (humaniora) voor een etentje ten voordele van de school, en Louis viel bijna achterover van zijn stoel. Sandra heeft hem nog kunnen grijpen, maar dus wel met haar nagel in zijn wang gezeten.

Louis is ook nog niet helemaal wakker. Die wonde onder zijn oog is trouwens van zaterdag: we zaten in de refter van het Sint-Barbaracollega (humaniora) voor een etentje ten voordele van de school, en Louis viel bijna achterover van zijn stoel. Sandra heeft hem nog kunnen grijpen, maar dus wel met haar nagel in zijn wang gezeten.

Louis aan tafel. En al ondergedefeld. Ik weet niet of het het fototoestel is of het vroege uur, maar hij ziet er in het echt niet zo uit!

Zelie in haar neus aan het peuteren.

Nog zo’n foto. Echt waar, zo ziet hij er niet uit.

En hier ziet hij er gedrogeerd uit. We zijn nochtans dit weekend al gestopt met de medicatie. 🙂

Het is trouwens van die medicatie dat hij uitslag op zijn gezicht heeft: het was zo’n hele bedoening met een beademingstoestel en een mondstuk en dan een hele medicamentencocktail verstuiven in zijn ademhalingsstelsel, vies. ’t Is maar te hopen dat hij ermee van zijn hoest af is.

Zelie wou absoluut ook nog eens op de foto. Ze had juist een heel flesje yoghurt op. En op weg naar school: buikpijn. Teveel yoghurt gedronken. Tsss.

Tiens, zonder flash moet ik mij precies wel heel stil houden.

Sint-Jacobs door de bomen van het marktplein.

De bushalte rechttegenover ons. Dat staat daar ’s morgens vol met rokende jongens en meisjes, die eigenlijk zelfs niet daar de bus nodig hebben. ’t Is daar gewoon een soort rendez-vousplek voor jeugd. Vies.

De bus aan de overkant. Die nog meer jonge gasten brengt. Niet dat daar ergens een school in de buurt is, ze pakken om kwart na allemaal andere bussen, of ze gaan te voet naar Sint-Bavo of dingen.

Onze bus!

De tramhalte aan de Korenmarkt! Het gebouw daarachter was het postgebouw en nu is het een shoppingcenter. Ik vraag mij af of die mensen uit de kosten komen. Ik ben er één keer binnen geweest maar daarna nooit meer. Ik herinner me niet dat het daar goed was. Exclusieve winkels meen ik mij te herinneren, en de posterwinkel uit de Veldstraat vroeger. Maar kil, en een beetje dood.

Tram 40 die net van de Muide komt. En dat Zelie al een hele tijd de bus- en tramnummers kan herkennen. Wij moeten eerst een bus 3-iets pakken (3, 38, 37) naar de Korenmarkt, en dan een tram 1-iets (1, 11, 12) naar de school. Dus niet tram 40.

Trouwens de verst rijdende tram ter wereld: helemaal tot Moskou! Ha! En dat het Belgen zijn die de metro in Moskou aangelegd hebben, ha! Les tramways de Moscou, mossieu.

De vloer op straat voor de Sint-Niklaaskerk.

Onze tram. Van het nieuw model, in een lange sliert met drie of vier stukken.

Zelie op school afgezet, en ’t was even paniek: er was niet één kindje in de speelzaal. Bleek dat ze allemaal in de klas van juffrouw Greet zaten. Zelie direkt op de glijbaan natuurlijk.

Tram terug, bus terug, en op het werk toegekomen.