Ik ga gaan slapen wegens kapot. Slapel iedereen.

Alexey Sayle haat statische electriciteit. It’s a lollygagger of a phenomenon.

En Cirque du Soleil. It’s shit, but it’s really difficult. That’s what makes it irritating.

En Starbucks koffie.  Ben and Jerry were Green Berets and met in Vietnam. They were involved in the massacre of My Lai.

En het publiek in het algemeen.

En gebeeldhouwde wortels uit chinese restaurants.

En parkeerplaatsen voor gehandicapten, of beter, gehandicapten die alle goeie parkeerplaatsen pakken.

En dan is het gedaan. Miljaar dat gaat rap.

What the US President wants us to forget.

Each day now, someone says something even more incredible ? even more unimaginable ? about President Bush’s obsession with war. Yesterday, George Bush was himself telling an audience in Cincinnati about “nuclear holy warriors”. Forget for a moment that we still can’t prove Saddam Hussein has nuclear weapons. Forget that the latest Bush speech was just a re-hash of all the “ifs” and “mays” and “coulds” in Tony Blair’s flimsy 16 pages of allegations in his historically dishonest “dossier”. Forget that if Osama bin Laden ever acquired a nuclear weapon, he’d probably use it first on Saddam. No. We’ve got to fight “nuclear holy warriors”. That’s what we have to do to justify the whole charade through which we are being taken now by the White House, by Downing Street, by all the decaying “experts” on terrorism and, alas, far too many journalists.

Forget the 14 Palestinians, including the 12-year-old child, killed by Israel a few hours before Mr Bush spoke, forget that when his aircraft killed nine Palestinian children in July, along with one militant, the Israeli prime minister Ariel Sharon ? a “man of peace” in Mr Bush’s words ? described the slaughter as “a great success”. Israel is on our side.

Remember to use the word “terror”. Use it about Saddam Hussein, use it about Osama bin Laden, use it about Yasser Arafat, use it about anyone who opposes Israel or America. Bush used it in his speech yesterday, 30 times in half an hour ? that’s one “terrorism” a minute.

But now let’s list exactly what we really must forget if we are to support this madness. Most important of all, we absolutely must forget that President Ronald Reagan dispatched a special envoy to meet Saddam Hussein in December 1983. It’s essential to forget this for three reasons. Firstly, because the awful Saddam was already using gas against the Iranians ? which is one of the reasons we are now supposed to go to war with him.

Secondly, because the envoy was sent to Iraq to arrange the re-opening of the US embassy ? in order to secure better trade and economic relations with the Butcher of Baghdad. Thirdly, because the envoy was ? wait for it ? Donald Rumsfeld. Now you might think it strange that Mr Rumsfeld, in the course of one of his folksy press conferences, hasn’t chatted to us about this interesting tit-bit. You might think he would have wished to enlighten us about the evil nature of the criminal with whom he so warmly shook hands. But no.

Strangely, Mr Rumsfeld is silent about this. As he is about his subsequent and equally friendly meeting with Tariq Aziz ? which just happened to take place on the day in March, 1984, that the UN released its damning report on Saddam’s use of poison gas against Iran. The American media are silent about this too, of course. Because we must forget.

We must forget, too, that in 1988, as Saddam destroyed the people of Halabja with gas, along with tens of thousands of other Kurds ? when he “used gas against his own people” in the words of Messrs Bush/Cheney/Blair/Cook/Straw et al ?President Bush senior provided him with $500m in US government subsidies to buy American farm products. We must forget that in the following year, after Saddam’s genocide was complete, President Bush senior doubled this subsidy to $1bn, along with germ seed for anthrax, helicopters, and the notorious “dual-use” material that could be used for chemical and biological weapons.

Tiens, al de mensen in mijn msn contact list zijn off-line. Da’s vreemd. Of wacht neen, het is vrijdagavond. Die mensen hebben levens. Stupid me.

Oh wekk, ik kan uitkijken naar Room 101 straks, met Alexei Sayle.

De klootzakbrigade (Ester op kop, Sabrina, the usual suspects) zijn het beeld dat Filip moet maken aan het verdesteleweren. Ze plakken er een penis op. Machtig. Indrukwekkend. Origineel. Volwassen.

En ondertussen draaien Peter en Heidi tongen in bed.

Ik vraag mij af waarom ik naar die nonsens zit te kijken.

En het is nóg 60 dagen.

Davy heeft 100% ongelijk, en Bert 100% gelijk.

Ik vraag mij alleen af of Bert nu Davy gaat nomineren.

What type of LotR fan are you?
brought to you by Quizilla

Bert pakt Davy aan over zijn luiheid. En Davy pakt het zoals altijd zeer volwassen op. Hij gaat er gewoon mee stoppen. “Zaagt tegen een ander, Bert.”

En dan kwaad weglopen. Prachtig.

Bianca bewijst eens te meer dat het geen goed idee is om een spare tire te combineren met rondhossen in een te korte t-shirt. Eurgh.

En nu gaan Heidi en Bianca samen douchen om de verf eraf te krijgen die ze daarnet op mekaar gepletst hebben.

Allez hop, reclame gedaan en deel twee. Daar gaan we.

Nieuwe opdracht: reproducties maken van zes kunstwerken. Oh Jezus. Ze hebben Kelly en Ester natuurlijk samengestoken in één groep.

Tiens, ik bedenk net dat we die Anick nog niet naakt gezien hebben. Vreemd.

Allez, moment van de waarheid. Ester ligt in pijphouding in de schoot van Kelly en vraagt of hij boos is op haar.

Hij: “Ik zie u heel graag, maar gij kunt ofwel uw handen niet van mij houden en dan voel ik mij ongemakkelijk, ofwel ziet ge mij niet staan. Gij zegt nooit iets gewoon tegen mij.”
Zij: “Gij hebt u ook niet aan uw woord gehouden. Gij hebt gezegd dat gij mijn beste maatje zou zijn. En waarom doe ik zo? Omdat ik omgekeerd misschien hetzelfde voel. En gij hebt mij dat trouwens nooit verteld.”

De valse teef.

Zij (al lachend): “Ik ben echt wel teleurgesteld. Maar ja, dat is typisch mij: de mensen die ik het graagst zie, stel ik het hardst teleur.”

Euh?? Ik teleurgesteld, is dat plots hetzelfde als ik stel teleur?

Zij: “Maar wat is er gebeurd? Niets toch? Allez ja, natuurlijk wel, maar ja. Als ik bij u ben dan ben ik rustig, en dat gevoel dat ik heb als ik bij lig, dat heb ik bij niemand anderd. Dus da’s wel iets, maar wat? Ja, iets, maar wat is dat? Ik weet dat ook niet. En ik heb dat met u en niemand anders. Dus ja.”

OK, in en uit klappen, grappig.

Hij: “Dit is nu toch geen vriendschap, wat wij hebben?”
Zij: “Allez dat kwetst mij nu. Hoe kunt gij dat zeggen?”

Go for the waterlanders, trut!

Hij: “Kunt gij tellen de keren dat we een gewoon gesprek gehad hebben? Neen toch?”
Zij: “Allez zeg, dat kwetst mij nu. Dat kwetst mij nu.”

Ik gok op nog een paar zinnen voor het bleiring is.

Jaja, haha! het is zover. De pekelteef, de koe, de hypocriete bitch. Wat haalt ze nu boven? “Ergens hoop ik dat ik zondag weg moet, want op die manier kan ik niet verder”.

You know what? Ergens hoopt heel Vlaanderen dat ze zondag weg moet.

Big Brother dag 40. Of zo.

Het steekt hen allemaal tegen dat ze niet weten waarvoor ze aan het trainen zijn, en vooral die Davy wil gewoon niet meer mee doen. Jongens da’s een lamzak.

Och here die duts van een Bert die ze teamleider gemaakt hebben. En die die idioot moet wakker krijgen.

Coole animatie.

Groucho Marx.

Outside of a dog, a book is probably man’s best friend, and inside of a dog, it’s too dark to read.

A child of five could understand this. Fetch me a child of five.

Women should be obscene and not heard.

My mother loved children — she would have given anything if I had been one.

She got her looks from her father. He’s a plastic surgeon.

Those are my principles, and if you don’t like them… well, I have others.

Quote me as saying I was mis-quoted.

Ha, de Verenigde Naties zetten Vlaanderen op de eerste plaats van de meest welvarende plaatsen ter wereld.