Reinhard Stavaux

Ah getver. Op zoek naar informatie over Tanguy (menig grappig moment mee doorgebracht, al  ben ik het meer dan 100% oneens met zijn overtuigingen) dacht ik, ik ga ook eens kijken hoe het nog zit met Reinhard Staveaux.

Help! Hij is dood!

Ik ben Reinhard op de één of andere manier tegengekomen wegens een gedeelde interesse voor Infocom. Nu ik erover nadenk: het zou kunnen zijn dat het via Philip Arickx en/of Mach die Spuhl! was, al kan ik mij niet precies herinneren hoe dat zou in zijn werk gegaan zijn.

Hij studeerde aan de universiteit, en ik zat denk ik in mijn vijfde jaar humaniora. We hadden al aan de telefoon gesproken, en op zijn kot afgesproken om Infocom-dingen uit te wisselen. Hij had dingen die ik niet had, en ik had dingen die hij niet had.

Ik denk dat hij in de Van Hulthemstraat woonde, in één van die archetypische negentiende-eeuwse-huizen-geconverteerd-tot-25-koten. Hij was, herinner ik mij, zeer vriendelijk, we hebben een aangenaam gesprek gehad over adventures en over Leather Goddesses of Phobos en Stationfall in het bijzonder, de twee spelletjes van mij die ik hem even zou uitlenen. Hij heeft mij ook stukken gelezen van het boek waar hij aan bezig was, en gevraagd wat ik ervan vond en zo. Sympathieke mens.

Probleem was wel dat heel de kamer behangen was met Vlaamse Leeuwen, duitse Reichkriegsflaggen en swastika’s. En dat zijn boek over de oorlog ging, en hoe de verkeerde eigenlijk gewonnen hadden, als je het op een bepaalde manier bekeek. En dat hij het niet voor joden en linkse mensen had.

Ahem.

Ik heb hem nooit meer gezien, en er altijd spijt van gehad die ik mijn Infocom-dingen kwijt was.

In retrospect zou ik er mij niet in opgewonden moeten hebben en gewoon die mens verder gezien hebben. Voor zover ik mij herinner op de universiteit kwam ik daar ook overeen met zowel extreem-links als extreem-rechts. Met Wibo van de communisten (of was het marxisten? trotskisten?) en Tanguy van het Vlaams Blok aan de twee extremen. Weird.