Auteur: Michel Vuijlsteke

Ach ach. Het zat er een beetje aan te komen: een stad waar het allemaal op en neer is en redelijk wat kasseien, dat is niet goed als ge quasi geen meniscus meer hebt. Ik heb het de helenm dag uitgehouden, maar de trip de berg op in de namiddag heeft de knie genekt. Spijtig,…

Ik heb mij herpakt: zowaar sociaal geweest vandaag en gaan eten mensen! In een of all things Duits restaurant. Alwaar ik een Schweineshaxe met Bayernkohl en Kartoffelknödel heb gegeten, twee halve liters bier en twee schnappsen en een onnoemelijk grote portie Kaiserschmarrn heb binnengewerkt. Maar ’t was wel gemütlich en al.

Ik ga mij moeten herpakken. Opgestaan een kwartier vóór de eerste activiteit van de dag, activiteit, eten, activiteit, Fanta Zero en Limonaad Null Suhkrut gaan halen in de winkel en om 17u30 in mijn bed gekropen. Tss.

Welwel, dag 1 van de werkweek. ’s Morgens een uitleg over de universiteit van Tartu en een rondleiding in de universiteit. De grote zaal en het cachot gezien. Nog eens naar het kunstmuseum en daar één van de twee originele doodsmaskers van Immanuel Kant gefotografeerd (had ik overgekeken vorige keer). Dan zeer degelijk Italiaans gegeten,…

Het blijft echt een meer dan wijze stad. Vandaag geen zotte dingen gedaan. Eerst de prachtige (en ook bijzonder grote) botanische tuin van de universiteit doorgewandeld. ik dacht dat het gedaan was met het eerste stukje: Maar dan was er nog, en nog, en nóg. En we zijn niet eens binnen geweest naar de palmbomen…

Tartu is écht een aangename stad. Op mensenmaat, ook: ik denk dat we de historische binnenstad ondertussen al een keer of vier doorkruist hebben. De dag begonnen met een uitstekend, uitgebreid en gevarieerd ontbijt — écht zeer goed hotel dat ik totaal at random gekozen heb en dat plets in het centrum blijkt te liggen.…

Niet geslapen wegens toch om 2u30 moeten vertrekken naar Zaventem, vliegtuig om 6u of zo naar Helsinki, daar van 9u/10u lokaal tot 15u moeten wachten wegens vlucht verlegd wegens staking, en dan naar Tartu. Wat een fijne stad zeg. We zijn wat doelloos gaan rondwandelen en het was al direct van parken en oude gebouwen…

Twee broeken, vier hemdes, een vest, een mantel, drie dassen, onderbroeken, kousen, iPad, grote en kleine Kindle, telefoon, oplaadstekker en kabels, medicamenten, windsels en afplakkers en ander medisch gerief, deo, stylo, identiteitskaart. Ik dénk dat ik alles meeheb dat ik nodig heb, en het past allemaal in mijn laptoprugzak. Nog nooit zo licht gereisd voor…

Dat wordt spannend, vrijdag. En Sandra heeft een vliegtuig terug op maandag, wat dus ook al spannend wordt. (Ik blijf nog wat langer.)

Het houdt maar niet op, de monumentale dingen op de Youtubes. Aflevering 40 van Project Binky is zojuist gedropt. Elf jaar na aflevering 1, en een jaar of twee na aflevering 39. Heerlijke mensen.

Ik zat paraat, zoals een uur of twee op voorhand altijd als ik paraat zit voor de quiz. Met mijn boek en een glas spuitwater in Volxus. Ik had ook een croque-monsieur besteld met niets erbij: En dan was het ineens nog drie kwartier voor de quiz zou beginnen, en kreeg ik last van ahem…

Oblivion remastered: nóg iets waar ik heel hard mijn best ga moeten doen om er geen tijd in te steken. Pff. Vandaag is dat in alle geval mislukt. Zes-zeven uur vliégt voorbij, soms.

Ik herinner mij niet veel van de cursus sociologie die ik verplicht heb moeten volgen ontelbaar veel jaren geleden. In tegenstelling tot zo ongeveer elke andere cursus die ik ooit verplicht heb moeten volgen, waar ik mij nu helaas nog méér van herinner dan toen ik er examens voor moest afleggen, blijft er van sociologie…