Opening

De openingsceremonie van de Olympische Spelen.

Wreed schoon gedaan van ringen van vuur in het midden van het water.

Enough with the Greek nationalism already! De president met een applaus, een jongetje met een griekse vlag met applaus, het volkslied, tralala. Tijd voor olympische dinges begod.

Een dame met een marmeren hoofd en een centaur, tiens ik vraag me af hoe ze dat beest doen lopen?
Oooo en een schoon marmeren beeld met een lasershow erop, en ooo het is een transformer kijkt eens hoe het in stukken vliegt! Achttien stukken die naar beneden zweven, ik vraag mij af wat ze gaan maken.

Uh, kijk, daar zit nu een vent in het midden van het water, waar komt die vandaan? Ooo schone muziek van Mahler en een diashow op die stukken standbeeld.

Kijkt, Eros en een nagespeelde verkrachting, hoe fijn. Jolijt in het water met een meneer die achter een dame loopt, en met een Eros die erboven zweeft, plastieken-vleugelgewijs.

Yo check it! Minos begod! Mycene begod! Kourossen gedimme!

Oei! foutje! Meneren met koptelefoons die niet in beeld mochten zijn!

Allez ju, verder. Theater, en Diogenes, en Bacchanten, en Hercules en de Hydra. En Athena en Zeus en Hera en we zijn gelijk in de vijfde eeuw geraakt. Jaja: het Parthenon en de kariatiden en Nike en alles.

Vraag mij af wat ze gaan doen met het Ottomaanse rijk.

Kijk kijk Alexander en Aristoteles. Ooo, beetje stemmingswissel: Byzantium. Theodosius!

DINGDONG! Greece: this is your life! Voor wie het niet zou gedacht hebben: er niets gebeurd tussen pakweg 700 na Christus en 1830.

Zeer zwak. En ik vermoed dat ze ook niets gaan zeggen over Demis Roussos zeker? Pfff. Nee, ‘t is Maria Callas die ze pakken voor muzikale omlijsting. Een gemiste kans.

Eikesbah!! Een dame die doet alsof ze zwanger is, maar ze blijkt zwnger te zijn van een familie gloeilampen of zo.

Eheh. Groovy: een dubbele helix in laserlicht boven het water.

En ze steken het licht weer aan. Tralala, veel mensen die rondlopen, en die stukken beeld die in eht water lagen worden gelijk weer naar boven gehesen. Eh, een olijfboom stijgt lijfelijk ten hemel, ‘t is wat.

Tiens, allemaal mensen met flessen water aan hun riem of zo? Enfin, tijd voor de atleten blijkbaar. Saint Lucia. St. Vincent en Grenadine-eilanden (of zoiets). San Marino. Angola.

DJ bloody hell Tiesto??? What the??

Azerbaidjan. Egypte. Ethiopië. Haïti. De Kaapverdische Eilanden. Ivoorkust. Albanië. Algerije. Amerikaans Samoa, en de volledige delegatie (vier man?) flipt een geit. Zeer fijn. Andorra. Antigua en Barbuda.

Argentina is gelijk met achthonderd man gekomen, en Tiesto begint een beetje zijn stride te htten.

Armenië is denk ik zonder uniform gekomen, ‘t is ook altijd iets. Aruba. Australië, miljaar weer zo’n delegatie. Oostenrijk. Afghanistan, met een zeer enthousiast applaus, en een dame die de vlag draagt, ik word er helemaal warm van. Vanuatu (Yumi yumi yumi). België! In camouflagekleuren! Zeer goed!

Venezuela. Bermuda, in Bermuda-shorts en zwarte kousen, ‘t was te peizen. Vietnam. Bolivia. Bosnië-Herzegovina. (en ik vraag me af hoe ze FYROM gaan aankondigen trouwens)

Bulgarije. Brazilië. De Britse Maagdeneilanden, met vijf man; Frankrijk, met driehonderd man (lijkt het wel). En Tiesto heeft het volume een eindje naar boven getrokken. Duitsland, in Deset Fox-uniform en strooien hoed.

Georgië, en ik denk dat ze ondertussen Tiesto zijn volumeknop bijna gaan proberen afpakken.

Gambia, met twee atleten. Gabon. Ghana. Guam, tiens ik dacht dat die Amerikaans waren? Guatemala. Guyana. Guinea, allemaal in hun piyama. Guinée-Bissau, allemaal in kostuum. Grenada, allemaal in samba-kledij. Denemarken, in scoutskledij.

Democratische Republiek Congo! Dominica. Dominicaanse Republiek (da’s de andere kant van Cuba). El Salvador. Zwitserland, met Roger Federer aan de vlag gelijk. Erythrea, allemaal op een rijtje. Estland, helemaal in ‘t wit met pistache t-shirtjes. Zambia. Zimbabwe.

Verenigde Arabische Emiraten, allemaal in lange kleedjes maar toch geen vrouwen. Verenigde Staten, en miljaar wat lelijke kleren hebben ze aan: gemeen.

Japan, in spekkenkleurtjes. GRoots: roze en pistache en geel. India, in tulbanden en stijlvolle kostuums. Wijs. Indonesië. Jordanië. Irak, met een enorm applaus. Iran, zonder al te veel applaus, maar bon. Ierland. Equatoriaal Guinea. Ecuador. IJsland. Spanje, en tiens de koningin zit in ‘t publiek en Samaranch zwaait ook eens. De Spanjaarden waren zowat de meest ongeorganiseerde groep, ze bleven gewoon staan.

Israël. Italië. Ook niet van de camera’s weg te halen.

Kazakhstan. Kameroen. Cambodia. Canada, met een hoop mensen. Qatar. Kaaimaneilanden. Centraal-Afrikaanse Republiek. Kenya. China, met 410 man.

Kyrgyzstan (die gasten hebben een president die een alien is trouwens). Kiribati. Colombia. Congo. Korea, die met Noord en Zuid samen komen begod!

Costa Rica. Cuba, met een heel erg overweldigend applaus. Koeweit. Cook Eilanden, een halfnaakte vent die voor vendelzwaaien heeft gestudeerd! Croatië. Cyprus, heel veel applaus. Laos. Lesotho. Letland. Belarus. Libanon. Liberia. Libië. Litouwen.

Pffff zijn we bijna halfweg of wat?

Liechtenstein, met één man. Luxemburg.

Nee, we zitten nog maar aan de honderdste, da’s niet halfweg.

Madgascar. Maleisië. Malawi. Mali. Malta. Marokko. Mauritius. Groot-Brittanië. Hé kijk, Tony en Cheri Blair en Prinses Margaret in het publiek. Mexico. Micronesië. Mongolië. Mozambique. Moldova. Monaco, prins Albert in de triibune met een vette kauwgom in zijn mond, ‘t is proper.

Bangladesh. Barbados. Bahamas. Bahrain. Belize. Benin. Botswana. Burkina Faso. Burundi, en die zijn aan het dansen met luipaardvellen en sperne en alles, oooeeerdde. Bhutan. Brunei. Myanmar (Burma voor de vrienden). Namibië. Nauru. Nieuw-Zeeland. Nepal. Niger. Nigeria. Nicaragua. Noorwegen. Zuid-Afrika. Nederland, en Willem-Alexander in ‘t publiek. Zonder kauwgom, ‘t is altijd dat. Nederlandse Antillen. Oman.

(nummer 140, we zijn er bijna)

Honduras. Hongarije. Oeganda. Oezbekistan. Oekraïne. Urugay. Pakistan. Palestina, tiens, donderdend applaus, maar ik wist niet eens dat die een team hadden?

Panama. Papoea Nieuw-Guinea. Paragay. Maagdeneilanden. Peru. Polen. Portugal. Puerto Rico. FYROM (zonder incidenten). Rwanda. Roemenië.

Nog 41 te gaan.

Rusland. Sint Kitts en Nevis. Samoa. Sao Tome en Principe. Saoedie Arabië, tiens ook geen vrouwen? Senegal. Servië en Montenegro. Seychellen. Singapore. Sierra Leone. Slovakije. Slovenië. Solomoneilanden, met en beestenvel an en verder niets. Somalië. Zwaziland. Soedan. Zweden. Suriname. Sri Lanka. Syrië. Taiwan. Tanzania. Tadjikistan. Thailand. Jamaica. Djibouti, och here een meisje helemaal alleen.

Oost-Timor. Tonga, in strooien rokjes. Togo. Turkije. Turkmenistan. Tsjaad. Tsjechië. Tunesië. Yemen. Finland. Fiji. Chili. Hong Kong.

…en Griekenland. We zijn erdoor. Oef.

EEEEEEEYYYYYYYYAAAAAAAAAARRRRRRRGGHHHHH!!!!!!!!!!!! FUCKING BJÖRK!!! Hoe is dat in ‘s hemelsnaam mogelijk!! Eikes!

Ik krijg de kriebels van dat wijf. Zo’n trien die aan het Chantal Goya-syndroom lijdt, weigeren te verouderen. En ze doet ook alsof ze geen goed Engels spreekt. En ze steekt mij gewoon tegen. Bah bah bah.

Allez ju, ‘t heeft niet te lang geduurd, gelukkig. En nu: een boodschap uit de ruimte, kom het tegen.

Ah kijk een meneer die met een vlag rondloopt. En gaan we onze standsgenooit Jaques Rogge horen? Jazeker! Hup Gent!

Naar een olijfboom toe, en de organisatrice is mee. Ze ziet er content uit. “Welkom in Griekenland, yada yada” boeiende speech, jaja. Laat Rogge spreken begod!

In het grieks begod! Heh, die humaniora komen hem nog van pas. En in het frans, we kennen onze talen wel (al zegt hij quatre vingt seize in plaat van nonante six, verdorie).

‘t Is een goeie speech, ‘t is een goeie president, en ‘t is één van d’onze. Joechei!

Spelen open, tralala. Olympische vlag rondgedragen, lalala. Olympische hymne, jajaja. Olympische eed, “in the spirit of fair play”, ha ha. Daar zullen ze in Griekenland wel mee kunnen lachen tegenwoordig. En het meiske dat het moest doen voor de athleten was het een beetje vergeten hoe het moest.

Tiens vliegende toortsdragers. Kijkt, een meneer met de olympische vlam. Die honderd meter loopt. En nog een meneer die honderd meter loopt, een ex-voetballer gelijk. En nog iemand, een dame deze keer. En nog iemand, een ex-Georgiër en gewichtheffer. En nu een artistieke gymnast. En nog iemand. Niet de meneer die het ging doen, want die is verdacht van doping dacht ik.

‘t Is te hopen dat hij niet struikelt, want hij moet een hoge trap op. Miljaar, die olympische vlam is een serieus ding, een geluk dat ze niet op het maximumvolume stond toen ze in zijn buurt was, of zijn hoofd was erafgebrand.

En schoon vuurwerk.

Allez ju, gedaan. Oef.