Lessons learned

Ik heb er nog maar één dag (en dan nog) foto’s mee genomen, maar toch al dingen geconstateerd, kwestie van statief:

1. Niet overmoedig worden. Zelfs met een statief en met de zelfontspanner aan is f/40 niet doenbaar in de schaduw:

20040905_165112_DSC6797

Een prachtige rood-en-zwarte schildwants, f/40 en 1/13 en toch niet scherp. Ja, ‘t is een klein beestje en zo, maar toch. Hoe krijg ik dat beter? Erm. Externe flits misschien. Afstandsbediening misschien. Spiegel naar boven houden misschien, kwestie van de vibraties te beperken. Meer gewicht aan het statief hangen misschien.

Maar zeker: niet overmoedig worden. In ‘t vervolg proberen op f/20 of zo. ‘t Zal dan wat minder depth of field zijn, maar toch minstens wat scherper ook.

2. Panorama’s: doenbaar, maar. De kop die ik heb ik geen panorama-kop, ‘t is te zeggen, problemen met parallax en dingen wordt bijna helemaal vermeden in gewoon cylindrische pano’s, maar op en neer is moeilijker. Onze koer, spherisch panorama, met statief:

20040904_koer_spherical

3. Niet voor lange wandeltochten. Niet dat die aan de orde zijn voor ‘t moment, maar àls ik ooit weer zou kunnen lang wandelen, dan ga ik toch eens ernstig nadenken over een meer lichtgewicht statiefkopje. Ik ben zeer content van wat ik nu heb, maar het ding weegt denk ik bijna twee kilo.