Ik voel mij een computerinstallateur: het was vandaag al de derde computer op drie dagen die ik installeer. Of de vierde keer, als ik die keer tel dat ik een computer gewoon helemaal opnieuw moest installeren wegens verkeerd OS. Of de vijfde, als ik die Ubuntu van gisteren meetel.
Maar bon, deze keer is het de nieuwe werkcomputer, waar ik de volgende paar jaar elke dag op zal werken, dus ik zit er niet zo mee in.
Het is gewoon weer een Microsoft Surface Pro geworden, hetzelfde als wat ik al had maar dan een 3 in plaats van een 2. Het scherm is hoger van resolutie, de aspect ratio is meer A4 dan 16:9, het gaat wat sneller, de stylus is veranderd maar daar merk ik niet veel van (behalve dat hij wat zwaarder is en dus natuurlijker in de hand ligt), de kickstand achteraan is in alle mogelijke standen verstelbaar.
En het blijft een machtig, máchtig goed toestel, natuurlijk.