Bloody hell! The Sharpest View

Bloody hell!

See Explanation. Clicking on the picture will download the highest resolution version available.

The Sharpest View of the Sun
Credit: SST, Royal Swedish Academy of Sciences

Explanation: This stunning image shows remarkable and mysterious details near the dark central region of a planet-sized sunspot in one of the sharpest views ever of the surface of the Sun. Just released, the picture was made using the Swedish Solar Telescope now in its first year of operation on the Canary Island of La Palma. Along with features described as hairs and canals are dark cores visible within the bright filaments that extend into the sunspot, representing previously unknown and unexplored solar phenomena. The filaments’ newly revealed dark cores are seen to be thousands of kilometers long but only about 100 kilometers wide. Resolving features 100 kilometers wide or less is a milestone in solar astronomy and has been achieved here using sophisticated adaptive optics, digital image stacking, and processing techniques to counter the blurring effect of Earth’s atmosphere. At optical wavelengths, these images are sharper than even current space-based solar observatories can produce. Recorded on 15 July 2002, the sunspot shown is the largest of the group of sunspots cataloged as solar active region AR 10030.

Ik vind het enorm beangstigend

Ik vind het enorm beangstigend dat 99,9% van de mensen twee generaties na hun dood gewoon niet meer bestaan. Dat er niemand nog iets over kan vertellen.

Pak tante Martha. Binnen pakweg 50 jaar leeft er niemand meer die haar gekend heeft. En is ze wég. Verdwenen. Niemand weet er nog iets over, behalve dat ze geboren is in 1896 in Lotenhulle en gestorven in 1972 in Tielt, dat ze in 1916 getrouwd is met Alfons De Wispelaere en elf kinderen had. Maar dat ze een ongelooflijk goed mens was, dat weet ik alleen omdat mijn moeder mij dat altijd gezegd heeft. En wat er door haar hoofd moet gegaan zijn als ze getrouwd is, 19 jaar, met een dochter op komst en in het midden van de oorlog–geen idee. Of hoe ze het opgepakt heeft als haar laatste kind, Jozef, gestorven is, aan het begin van de tweede wereldoorlog, nog geen zeven maand oud? Ik kan het mij inbeelden, maar ik weet het niet.

Aaargh. Heel mijn stamboom staat vol met data en namen en plaatsen, maar de mensen achter de gegevens zijn gewoon onzichtbaar. En het wordt alleen maar erger als ik ergens een foto vind. Links mijn grootmoeder, rechts mijn moeder, en in het midden tante Martha. Dénk ik toch. Hoop ik.

En hier nog een foto, van een eten bij mijn grootouders. Mijn grootmoeder links vooraan, rechts vooraan Jan, en daarnaast mijn grootvader. Achteraan weer tante Martha? Ik weet het niet, en de andere mensen herken ik niet. Hulp!

Ik moet dringend dringend dringend de hele familie nog eens aflopen om verhalen op te tekenen. En beginnen bij mijn eigen ouders.

‘t Was gisteren miserie in

‘t Was gisteren miserie in het Big Broterhuis. Ze dachten allemaal, op Anick na, dat Peter en Heidi het huis uit moesten. Allez ja, niet dus.

Allemaal paniek, en roepen, en tieren, en ze gingen een excuus eisen en alles. Pfff. Bianca en Heidi vroegen om niet te panikeren, en Heidi nam dat direkt op als waren ze tegen haar. En drama. En bleiring.

Anick doet al heel de tijd haar best en zo, en gisteren werd ze dus afgezeikt door Peter dat het geen naam had.