Zelie luistert ’s avonds naar liedjes, ’t is te zeggen, ze kijkt naar mpegs met liedjes op de portable. De hoofdmoot is een reeks generieken van kinderprogramma’s waar ik vroeger ook naar keek, gedownload van een site die nu niet meer bestaat, en aangevuld met een Chu! Natsu Party van 3 Nin Matsuri.

Vroeger was alles beter, zeker in kinderprogramma’s. OK, Casimir was lame en L’Île aux enfants trok op niets, en Candy was voor wijven, maar voor de rest: Chapi Chapo! RécréA2! Albator! Goldorak! Capitaine Flam! Ulysse 31!

Waarom ik erover begin: vanmiddag per toeval in de achtergrond een aflevering van de nieuwe serie van de Smurfen gezien. Ik denk dat het een teken is dat een serie kapotgemaakt is als er plots stapels nieuse karakters bijkomen. Zoals bij de Dukes of Hazzard, als plots de neefjes er waren.

Wel, bij de Smurfen zag ik plots een huisdier op smurfgrootte, een babysmurf, een oude smurf met een lange baard en begod een gele muts, een BEGOD GROOTMOEDER SMURF?!!

En Gargamel kwam zelfs niet meer voor behalve in de generiek:  blijkbaar vervangen door een oud wijf met een soort gier als huisdier? Waar is Azrael naartoe??

It’s all going to the dogs…