Zelie zingt dus bijna voortdurend: ze combineert tekst en muziek van allerlei liedjes door elkaar, en ze vindt ook haar eigen dingen uit.

Dat leidt dan tot bijvoorbeeld

Citroen!
Pas maar op!
Of ik zal jou opeten!

Het origineel: “Appelsien / Laat u zien / Pas maar op / Of ik eet u op!”.

Er zijn liedjes die komen en gaan (Frère Jacques en Broeder Jacob bijvoorbeeld, vroeger wel, maar nu niet meer), maar wat ze nu al trouw bijna twee jaar zingt, is “Slaap kindje slaap”:

Slaap kindje slaap
A-buiten loop een saap
Dat drink zijn melk a-zoetjes
Slaap kindje slaap!
SLAAP kindje slaap!!!
ABUITEN-LOOP-EEN-SAAP!
SLAAAAAP kindje SLAAAAAAAAAP!!!!
[repeat ad infinitum, crescendo]

“Schaap” komt er dus niet uit, en het is ook al twee jaar dat we Zelie tevergeefs proberen wijs te maken dat dat schaap wel degelijk witte voetjes heeft.

Ik kan mij de familieverhalen al inbeelden binnen een jaar of vijf, zes.