De mannen hebben bij het afbreken en opruimen op de koer alle klimplanten ook afgetrokken en weggesmeten!

Damned. Ik was nog van zin gisteren om op een briefje te schrijven dat ze toch zeker de klimplanten laten aan de muur hangen, maar dat leek mij zo achterlijk en vanzelfsprekend dat ik het maar achterwege gelaten heb. Damned damned damned.

Enfin. Niets meer aan te doen natuurlijk. Het waren nochtans zo schone klimplanten: drie clematissen met paarse bloemen, een klimop met donkergroene en een klimop met groen-en-wit gevlekte bladeren, en een wilde wingerd. Allemaal drie of vier jaar oud, en dus goed op weg om de hele muur te bedekken.

Enige lichtpuntje in die miserie: nu kunnen we de muur helemaal in ’t wit kalken, dat zal de koer wat frisser doen lijken dan die rooie snelbouwsteenkleur.

Maar ’t is toch heel erg triestig… ik heb die plantjes elke dag op de voet gevolgd al die jaren lang…