Zo leert een mens nog eens mensen kennen: ik ben al de hele dag aan ’t over en weer mailen met, even nakijken, de achter-achterkleindochter van de grootvader van de vrouw van de broer van mijn grootmoeder.

De link, als men eigenlijk van een link mag spreken, gaat als volgt: mijn vader Marc, zijn moeder Estera, haar broer Felix, zijn vrouw Frania, haar vader Kopel, zijn vader Itzik, zijn broer Dovid, zijn zoon Chaim, zijn vrouw Rachel, haar broeg Lewek, zijn zoon Yankel-Moishe, zijn zoon Georges, wel, die zijn dochter Judith, da’s het meisje waarmee ik aan het emailen was.

Ze is getrouwd, heeft kinderen, is ongeveer even oud als mij (we zijn trouwens in het absoluut gezien van dezelfde generatie, da’s vreemd hoe dat dat meestal mooi uitkomt), woont in Parijs, en is al sinds vorig jaar bezig met het opzoeken van haar familie op tinternet.

Allemaal in koor: it’s a small world after all, it’s a small world after all,  it’s a small world aaaafter aaaall…