Na deze nacht nog één nacht en dan ga ik naar huis. Ik ben een beetje nerveus. We weten niet of ik in de trekzetel thuis kan zitten en in ons bed kan slapen zonder afgrijselijke pijnen, en of ik er zelf in en uit geraak.

Het eenvoudigste zou zijn als ik gemakkelijk zit in de zetel, en als het bed goed ligt. Laat ons hopen.

Als dat niet het geval is, weet ik niet goed wat we kunnen doen. Een ziekenhuisbed krijgen we niet op het eerste, en op het gelijkvloers is er gewoon geen plaats. Grr.