Ik ben content van de foto van de dag van vandaag: Zelie in het licht van de ondergaande zon.

Uit mijn trekzetel getrokken, zuiver toevallig, terwijl ze naar het stof aan het slaan was.

Verder: de tot standbeeld gekerfde boom in het Baudelopark. Ik was er helemaal niet voor, maar met de jaren wordt hij beter. Grijzer. Stijlvoller:

Affiches op de muur in de Bibliotheekstraat:

Beeld voor Karel Waeri door Walter De Buck, bij Sint-Jacobs:

Rozen zijn eigenlijk achterlijke planten. Moeten voortdurend water krijgen, verdragen niets, en zitten elke dag opnieuw vol met bladluizen:

Eén dezer zou ik eens een spuitbus moeten gaan kopen. Of een zak lieveheersbeestjes. Wegens alsdat het dagelijkse ritueel van manueel doodnijpen really old begint te worden, really fast.