Chuckle.

Ik ben, zeker sinds ik in een vorig werk iets te veel met kunstenaars in contact gekomen ben, niet a priori aan wat ik voor het gemak maar “moderne kunst” zal noemen.

Versta mij niet verkeerd, ik ben niet van het genre triestige-plakkaatverf-clown of zo. Als men mij zou vragen wat mijn favoriete kunstenaars zijn, zouden Francis Bacon en Rembrandt ergens bovenaan staan, maar ik heb in het geheel niets tegen pakweg Panamarenko of Brancusi of Louise Bourgeois of wat dan ook.

Waar ik daarentegen wél de heebiejeebies van krijg, zijn uitwassen die ik aan den lijven ondervonden heb. Van het genre “wat doet die vuile plank hier op mijn schone tafel? ah? ‘t is een kunstwerk van X? wat?! is hij dood?! dan is dit tien keer meer waard! rap, zet het in de kast!!” Of van het genre “kan er iemand om zwarte plakband, een zwarte tige en wrijfletters lopen want wij hebben Y 200.000 frank betaald om hier een installatie te doen! anderhalve meter en één A zijn genoeg, ja.”

Of, precies, van het genre Tracy Emin. Ik weet dat ik zweem naar entartete Kunst-discussies, maar sorry, een tent beschreven met alle namen van haar geaborteerde fœtussen en ex-lieven, of een onopgemaakt bed—fijne ideeën zonder twijfel, maar voor mijn part: de wereld is niet armer omdat ze weg zijn.

Hell daarentegen, dat ook in vlammen opgegaan is, daar vind ik het spijtig van. Ik kon me wel vinden in de artisanaliteit van al die duizenden figuurtjes 🙂



Reacties

2 reacties op “Up in flames”

  1. Je zou denken dat ze die “installaties” ( ik heb het ook meer voor figuratieve ‘art’ ) toch wel even opnieuw gemaakt kunnen worden zeker 😉 ?

  2. kijk ook eens naar http://www.mdzgallery.com – een goede kunstgalerij ( en dan nog in Knokke ). de ene artiest is ook al beter dan de andere. er staan daar een paar afgrijselijke werken op, maar blijkbaar verkoopt het toch allemaal, wat natuurlijk niets zegt over de waarde van een werk. toen ik bijvoorbeeld bij guy pieters – http://www.guypietersgallery.com werkte (blogs bestonden toen niet in mijn universum) wel toen zag ik daar zo een wijs werkje (echt het wijste dat ik ooit in mijn leven gezien heb) “Art Is Corrupt”. in de vorm van zo een bloeberige chaccosje met een hand in rubber erop. gewoon de max. vergeten van wie het was.