Bruno wist gisteren te zeggen dat er een open positie is op het Europacollege.
Dubio, dubio.
Mijn vader werkt daar, als directeur-generaal. Ik ken de instelling, toch minstens by proxy misschien al twintig jaar. Het is het soort plaats waar ik écht zou willen werken. Het is ook het soort job dat ik heel erg graag zou doen. En als ik de vereiste kwalificaties bekijk, beantwoord ik daar redelijk wonderwel aan.
Aan de andere kant: mijn vader werkt daar, als directeur-generaal. Hij had mij zelfs niet van de positie op de hoogte gebracht (waarom zou hij?), maar ik kan me inbeelden dat het een beetje vreemd voorkomt als daar nog een Vuijlsteke komt aanzetten.
En het is niet dat ik met mijn vader niet kan samenwerken, verre van, maar ik kan me inbeelden dat het in sommige omstandigheden awkward zou kunnen zijn. Al weet ik niet wat de relatie van de positie (webmaster en database manager) tot de zijne is.
Tell you what, ik ga hem eens mailen en vragen of hij er geen probleem mee heeft dat ik mijn kandidatuur stel.