Zegt Martin En Eddy Wally?.

Ik heb, zoals waarschijnlijk elke Vlaming te lande, Eddy Wally al ontelbare keren zien optreden. Vast stramien: muziek op een bandje met de zang heel zacht, waar Eddy zelf over zingt (geen playback!). Begint met Valencia, en alle successen gaan erdoor, met als hoogtepunt telkens weer Ik spring uit een vliegmachien (alleen maar om jou te zien / om jou te behagen / wil ik alles wagen).

Dat het geen playback is, is relevant. Eddy Wally is een professional. Of het in het Sportpaleis is of in een achterzaaltje van een café, om twee uur ‘s nachts op een galabal voor zatte studenten of als top of the bill op de Gentse Feesten: Eddy Wally geeft altijd méér dan honderd percent van zichzelf.

Meestal gebruikt hij zijn eigen idioom, een soort uitgevonden mengelmoes van verkavelingsvlaams en hollands met engelse klanken. En meestal valt hij terug op een vast repertoire woorden en zinsdelen—”geweldig! waaw! ik ben naar sina geweest en de mensen waren daar allemaal van eddy wally u zijt on-ge-lofelijk! ni hao!”.

Ik vermoed dat dat is het voor hem een tweede taal is, en de woorden hem niet altijd te binnen schieten. En ook wel, heb ik zelf gemerkt toen ik hem ooit heb proberen interviewen, omdat hij typisch vlaams is: helemaal gesloten met mensen die hij niet kent.

Maar àls hij dan eens in een onbewaakt ogenblik zijn moedertaal spreekt, ergens tussen ertvelds en zelzaats, en als een journalist er lang genoeg bij is dat Eddy zich op zijn gemak voelt, dan komt er een ontroerend porechte mens naar boven. Die na al die jaren nog altijd verliefd is op Mariëtte, en die oprecht trots is op Marina. En die niet kan leven zonder muziek.

Nee, de enige reden dat Eddy Wally niet tussen mijn favoriete muziek staat, is dat ik zijn liedjes eigenlijk niet zo goed vind.