Ah ja, eigenlijk: nog dingen van die ene zelfde shoot vannamiddag (beeld u eens in wat ik allemaal zou kunnen vinden als ik zoals vorig jaar alle dagen hele dagen thuis zou zijn!)…
Is dit een Tegenaria? Het ziet er in ieder geval verdacht huisspinachtig uit:
Het heeft diezelfde prachtige oranje-en-donkere streepachtige vlekken op het achterlijf, maar aan de andere kant: het beest zit er al de hele winter op dezelfde plaats, en nu hangt er verdorie een wielweb op het venster waar dat beest zit! En, curiouser and curiouser: die spin heeft verdorie haar poot op een verklikkerdraad van het web!
Dus toch een wielwebspin? Ziet er naar uit, in ieder geval. En wat ik eigenlijk ook nog niet gezien had (shame on me), is dat er twee pakken eitjes zitten, waarvan alleen het linkse uitgekomen is.
Enfin. Verder ook: de Asaphidion flavipes teelt weer welig:
Wat ze vreselijk moeilijk te fotograferen maakt, is dat ze zeer klein zijn, praktisch onzichtbaar als ze stilzitten, en van zodra ze bewegen zeer snel zijn en niet stoppen tot ze ergens onder zitten.
Ik heb ook een paar foto’s kunnen maken van Tomocerus vulgaris, een relatief grote springstaart. Ik ben er relatief zeer content van, ook al omdat ik voor de eerste keer echt duidelijk de ogen van zo’n springstaartje heb kunnen fotograferen. Nu nog ooit eens een furcula en ik ben helemaal content:
En ik heb denk ik mijn tot nog toe beste close-up van een langpootmug gemaakt. Het was niet eens een zo groot beest, en ze zat gelijk vaak met die beesten op een lastige plaats tegen de muur van het achterhuis (net aan de regenpijp), waar het niet mogelijk is om een statief op te zetten, en waar de muur zodanig bleek is dat een foto met flash alles gewoon overbelicht. Maar ondanks dat: ik ben er content van. Bekijk ze vooral ook eens in het groot:
