De meeste dagen lukt het wel van de pijn, maar sinds dinsdag is het niet zo aangenaam meer. Ik heb echt wel serieus veel pijn.
Pijn pijn pijn.
Ik hoop van harte dat het zichzelf oplost zeer binnenkort: het is namelijk ergens anders pijn dan waar ik vroeger al pijn had, en het is er gewoon bijgekomen, niet in de plaats van iets anders.
Zucht.
En dat urologisch onderozek heeft ook nog gevolgen, verdomme.
Enfin ja. We mogen niet klagen, zeker? Hé? Toch?
Reacties
5 reacties op “Zucht”
tuurlijk moogt ge klagen. Pijn hebben is vreselijk, vooral als het constant is. Als je wilt: mail gerust es, dan geef ik je het tel van de fantastisce fysiotherapeut die mij van mijn pijn heeft afgeholpen vorig jaar. I love that man. Really.
’t Is lief hoor, maar tenzij die mens de pijn van zichzelf loswrikkende titanium vijzen kan verlichten, vrees ik er een beetje voor 🙂
Damn dude, echt wel vervelend. Ik zou niet graag in uw schoenen staan. Of met uw ex-ongeval opgescheept zitten.
Hey, en klagen, dat mag altijd. Vandaag minstens 25 mensen horen klagen dat “de zon te hard schijnt” en dat het “veel te warm is”. Tsss, ze moesten eens weten…
Interesse in voetreflexologie?
Ik weet een heel goed adres… Een echte aanrader. Laat maar iets weten!
@Filip: You’re putitng me on, right?
Voetreflexologie! Want de zenuwbanen gaan van mijn ruggengraat eerst naar beneden naar mijn voeten, en dan weer naar boven naar mijn ruggenmerg of zo?
Voetreflexologie, pf. Nonsens. Bah. Humbug.