Och, ‘t valt allemaal wel mee. Soms heb ik wat meer tijd, op de trein en naar het werk. Soms slaap ik eens een nacht niet (wegens pijn aan mijn rug, zoals vannacht het geval zal zijn, of wegens gewoon niet moe), en als ik dan toch in de zetel voor de tv zit…
En dan zijn er dagen (zoals vandaag) dat het zodanig druk is op het werk dat ik pas laat thuis ben en geen halve minuut adempauze had, of weken (zoals vorige week) dat ik nauwelijks thuis ben. En dan komt er niets of bijna niets op.