Oeioei, ik vrees dat het niet goed komt met Zelie op school.
Ze kwam daarnet af met de vraag of ik wist hoeveel namen Mozart had. Ja, zeg ik: vijf!
Nee, zegt zij: drie! Wolfgang, Amadeus en Mozart. Drie.
Ik zeg dat hij gedoopt is met vijf namen: Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart. Maar dat hij die eerste twee niet echt gebruikte, en dat Theophilus hetzelfde is als Amadeus.
Want Theophilus komt van het Griekse θεος (god) en φιλος (vriend), en Amadeus is hetzelfde in het Latijn: amare (houden van) en deus (god).
En dat Mozart soms wel eens Wolfgang Gottlieb genoemd werd, en dat Gottlieb gewoon hetzelfde is, maar dan in het Duits: Gott (god) en lieben (houden van).
En dat van die Theophilus, dat die φιλος ook in de naam van mijn broer zit: Philippe komt ook van het grieks. Want er zit φιλος in en ἵππος, en φιλος is dus “vriend”, en ἵππος zijn paarden.
En of ze wist waar er nog ἵππος in zit? Wist ze nog wat een nijlpaard is in het Frans? “Hippopotame”! Daar zit ook ἵππος in, paard, en ποταμός, “rivier”, en de Nijl is een rivier, dus eigenlijk betekent dat allebei hetzelfde.
En dat φιλος ook nog in “filosofie” zit. Σοφια is wijsheid, dus dan is een filosoof…?
Zelie? Zelie? Waar ben je naartoe? Hallo?
Reacties
9 reacties op “Opvoeding”
hehehe (maar ik hoop een beetje dat je zulke dingen niet uit je hoofd weet 😉 )
Jazeker toch wel, vrees ik.
Goh, Grieks… da’s al van het eerste middelbaar geleden, paar voorbereidende lessen gehad en dan nooit meer. Maar die basis zit er bij mij toch ook nog altijd in 🙂
Handig toch, zo’n parate kennis van het Latijn en Grieks. Altijd uitpakken geblazen 🙂
Hola hola, mijn grieks beperkt zich tot een paar woorden, het alfabet en het voornemen om er ooit nog eens werk van te maken! En ik was vet gebuisd voor latijn in het derde latijn-wiskunde.
Het verschil met sommige andere mensen, denk ik, is dat ik wàt ik geleerd heb, nu niet vergeten ben. Dus dat ik u eigenlijk nog altijd de veertien genitieven uit Fragmenta zou kunnen opsommen, zelfs al kon ik dat niet toen ik het moést kunnen.
Story of my life, really: ik heb hetzelfde met de cursussen die ik moest kennen op de universiteit, toen niet kende, maar nu beter dan mijn madam die er toen wél door was.
Dat is me dus ook al bij je opgevallen Michel, je hebt blijkbaar de gave om alles wat je ooit gelezen of geleerd hebt nooit meer te vergeten. Zeer benijdenswaardig (of niet) Bij mij is het net het omgekeerde: ik leer heel moeilijk nieuwe dingen aan, als ik de materie onder de knie heb kan/ken ik het ontzettend goed maar als ik er twee weken niet mee bezig geweest ben dan ben ik het sofort vergeten. Ik ben dus altijd de man die de bel wel ergens heeft horen luiden…Zéér frustrerend.
Waarom zou je dat niet uit je hoofd kennen? Ik vind zulke dingen juist interessant!
Dermatoloog = Derma (huid) en logos (woord)
Celine: je bedoelt een tattoeëur? Iemand die woorden op uw huid zet.
[…] Qua opvoeding gaan we soms toch in uitersten: terwijl Michel de intellectuele toer op gaat, kijk ik met de kinderen “hoogstaande” TV: Bumba, de tweenies, Musti, … In het kort: Ketnet. ‘t Is ons zondagochtend ritueel: de eerste die wakker is (Zelie of Louis dan) mag TV beginnen kijken tot Jan wakker is. Terwijl zei kijken slaap ik verder met de babyfoon naast mij tot Jan wakker wordt. […]