Zelie is vandaag met haar rapport thuisgekomen. Monsterscores, 97.2% en zo.
Maar daar wou ze niet over schrijven, vandaag. Wel over wat ik meen te herkennen als de laatste aflevering van Walking With Dinosaurs. Stikkende dinosaurussen, niet meteen wat ik in het eerste leerjar zou spelen voor de kinderen.
Maar alla.
Gevraagd wat Zelie zou willen doen, en ik bedoelde eigenlijk “deze vakantie, die morgen begint”. Het antwoord:
Ik wil later twee dingen worden en twee dingen doen. Ik wil juffrouw en mama worden, en tennissen en viool spelen.
Al denk ik dat ik liever een blaasinstrument of piano zou hebben dan viool, en al zou dat tennis ook iets anders mogen zijn: ik kan ze geen ongelijk geven voor “juffrouw” en “mama”.
Reacties
4 reacties op “De toekomst”
Jawadde, 97%. Dat is nogal wat. Ik weet mijn uitslag morgen. 🙂
Wat die viool betreft… Mijn ouders hebben mij wel eens de badkamer ingestuurd om viool te oefenen, maar ik heb het toch altijd graag gedaan. 😉
Euhm… Nog ff een aanvullingske: Op de kam van een viool kunt ge een klankdemper zetten oftewel een sourdine. Zelfs door wasspelden op te kam te zetten wordt het geluid al gereduceerd.
Had een dwarsfluit maar zoiets gehad, dan had ik niet altijd naar de jankstok (lees: dwarsfluit) van mijn zus moeten luisteren.:s Dat is immers ook geen pretje om naar te luisteren als er moeilijke en hoge noten geoefend moeten worden.
Maar ach Michel, neemt ge die dingen er niet graag bij als uw kinderen er zelf voor kiezen om creatief bezig te zijn? Liever dat dan dat ze heel der dagen zitten te vegeteren op hun kamer of voor den TV.
O, ’t is me niet om het lawaai te doen hoor (we hebben een achterhuis, dat in opperste nood ook wel geluidsdicht kan gemaakt worden). Ik hoor gewoon niet zo enorm graag viool. 🙂