We zijn gisteren naar het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel geweest (van de Iguanodons van Bernissart).
Vermoeiend, zo met vier kinderen op de trein.
En eigenlijk uiteindelijk toch een beetje teleurgesteld: ik herinner me de iguanodons van toen ik klein was, een woud van een dozijn rechtopstaande beesten en dan nog tientallen zoals ze gevonden werden in situ, nu zijn er nog maar twee originele gemonteerde skeletten, één afgietsel rechtopstaand en één neerliggend.
Mf.
Nu ja.
Ze zijn verhuisd, er zal wel niet genoeg plaats geweest zijn, en de andere iguanodons zullen wel uitgeleend zijn links en rechts. Maar toch.
Voor de rest: veel moderner dan vroeger hé. Ik herinner het mij als een typisch natuurhistorisch museum, met lange rijen kasten waar het één na het ander opgezet beest stond te verstoffen.
Wel, de beesten staan er nog, maar nu in diorama’s.
…maar het meest indrukwekkend is wel helemaal bovenaan, de walvissenzaal, met skeletten van allerlei walvissen en walvisachtigen.
Een blauwe vinvis over de hele lengte van de zaal bijvoorbeeld:
…of een potvis:
Of een doejong:
Fijn museum, en we gaan eens moeten terugkeren. Met een breedhoek en een statief, wat mij betreft.
Reacties
5 reacties op “Museum”
huize Noels, en de beelden hebben bijgevolg pas gisteren de juiste PC bereikt. En intussen zijn er weer een hoop bijgekomen, want gisteren zijn we met de famildje naar het Museum voor Natuurwetenschappen getrokken (beloofd tijdens de vakantie, en na Michel’s post maar besloten om niet langer uit te stellen – het Afrikamuseum in Tervuren en het Atomium zijn voor volgende keer). In de rapte (vanavond volk over de vloer!) toch al drie foto’s op Flickr gezet. Drie vakantie-kwijl-momenten: één maal het uitzicht,
sorry voor het stalken van jou en je gezin aan het station van Gent Sint Pieters, Michel. Inderdaad een fijn museum, net zoals het Museum van het Beeldverhaal in de buurt van het Centraal Station
Dat was vroeger ook mijn favoriete museum. Gingen we elk jaar minstens één keer naar toe. En dan nog met ’t school een keer om de zoveel jaar.
Ik herinner me vooral de animatronics/brullende T-rex. En natuurlijk de blauwe vinvis, maar dino’s maakten toch net iets meer indruk toen 🙂
Goh, die blauwe vinvis over de hele lengte van de zaal… ik kreeg net een ‘madeleine trempée‘ gevoel.
Ergens in de laatste jaren van mijn middelbare school heb ik daar een TD (een Thé Dansant zoals dat toen nog heette in het Zuidoostvlaamse stadje waar ik woonde) meegemaakt. Van de fuif zelf herinner ik me niet veel meer (behalve dat ik daar mijn eerste lief heb opgedaan).
Maar die reusachtige vis aan het plafond, gecombineerd met de tonen van Franstalige disco (“Les sirèn’s du port d’Alexandrie … Chantent encore la même mélodie … Wowowo”) zal ik nooit vergeten.
Dag Michel en andere bloggers,
Tijdens een web-zoektochtje voor het Museum, kwam ik op jullie conversatie uit. Hoop dat je het niet erg vindt, maar ik wil even verduidelijken wat er nu en in de toekomst gaande is op het Museum.
Sinds korte tijd zijn de dino’s inderdaad flink geslonken, maar dat is zeker niet definitief! Reden is dat de ‘Janlet’-zaal, de grote zaal die vroeger de Iguanodons herbergde, een flinke opknapbeurt krijgt.
De dino’s zijn dus even ondergedoken (en krijgen ondertussen ook een welverdiende ‘face-lift’), om vanaf 27 oktober 2007 in volle glorie te pronken in een gloednieuwe zaal. En niet alleen de Iguanodons; er komen nog een heel aantal specimens bij. Het zou de grootste dinozaal van Europa worden, en daar zijn we (stiekem) toch trots op!
Nog even geduld dus, en ik hoop dat jullie nieuwe onvergetelijke herinneringen komen opdoen in het Museum, vanaf 27 oktober! En ondertussen kan je steeds bij mij terecht voor meer informatie.
Groetjes,
Jiska
Wetenschapscommunicatie, Museum voor Natuurwetenschappen