Kijk, daar krijg ik ook het vliegend van: mensen die een titel van een boek of een artikel of een weblog-entry met een punt afsluiten.
Ja, ik kijk naar u, meneer Baert. En mevrouw i. En meneer Maes. En nog. U weet wie u bent, onverlaten! Titels voor mij, dat zijn dingen waar geen punt achter komt.
Een vraagteken, een uitroepteken: eventueel. Maar geen punt. Eventueel in het midden van een titel, dat kan wel: “Groenland en Albanie: 3800 jaar zielsverwantschap. Mythes, mysteries en middeleeuwse coprolieten”—maar ook hier: géén punt achteraan!
Grr.
En terwijl ik over leestekens aan het nadenken ben… deze zijn duidelijk en kent iedereen:
Quotation marks, open en sluiten in ‘t Engels. Guillemets in ‘t Frans, mét spatie na de open en ervoor—websitemakers gebruiken “de »” dat we zeggen ook wel eens voor links, zo: » meer info.
En Duits heeft zijn eigen Gänsefüßchen. Maar, maar, maar: hallucineer ik nu, of heb ik op school echt geleerd dat wij, net zoals de Duitsers, laag beginnen en hoog eindigen met onze aanhalingstekens?
Ik herinner het mij in alle geval zó:
Sla ik helemaal door? Heeft de sclerose zich meester gemaakt van mijn herinneringen? Het was zeker niet zoals de Duitsers het doen: ik ben er redelijk zeker van dat de sluiting dezelfde is als de Engelse. Misschien dat het dit was, een mengeling van een Duitse opener en een Engelse afsluiter?
In alle geval wordt het niet meer gedaan, aanhalingstekentjes onderaan. Denk ik toch. Ik kan me niet herinneren dat ik het recent nog zien gebeuren het in het Nederlands. Vanavond eens kijken in de boekjes van Zelie of ze het nog zo leren op school.
Geschreven al luisterend naar: The Beatles – Anthology 3, disc 1 – Rocky Raccoon
Reacties
41 reacties op “Leestekens.”
“Kim Gevaert is op het EK atletiek in het Zweedse Göteborg met de snelste tijd van alle deelneemsters geplaatst voor de finale van de 100 meter. Kim Gevaert is daarmee ‘de te kloppen vrouw’.” (Bemerk mijn gebruik van leestekens in de vorige zin Michel
仕事帰ってきてから書いて無い項目の記入と、 証明写真を貼り付け。 で、一回寝て朝っぱらからあまり行きたくない所へ・・・ [IMG TS340157.jpg]
Kim Gevaert is op het EK atletiek in het Zweedse Göteborg met de snelste tijd van alle deelneemsters geplaatst voor de finale van de 100 meter. Kim Gevaert is daarmee ‘de te kloppen vrouw‘.” (Bemerk mijn gebruik van leestekens in de vorige zin Michel. Har, har.) [IMG ;-)] *Zucht* Zo’n duf taalgebruik zeg. Waar blijven de dolle Mina’s om woedende kijkersmails te sturen naar de één redactie ? Anyway, het is blijkbaar nogal courant taalgebruik in onze streken, zoek op
Idd., ook zo geleerd op school.
Bij ons was ’t ook zoals die laatste. (Lijkt nog niet zo lang geleden… maar als ik begin te tellen…)
ik snap niet dat er nooit een punt mag zijn bij het afsluiten…beste menner lmichel hebt gij uw dagelijkse pillekes vergeten in te nemen geachte?
gij sluit zelf af met een punt
” ze het nog zo leren op school.” lol
excuseer…u had het over een titel…
dat van de pillekes blijft relevant…
Wat is er mis met een punt op het einde van de titel? Om extra nadruk te leggen?
Ik vind het trouwens wel iets hebben, zo’n dikke vette punt achter een krachtige titel.
[humor filter op]
HUFTER!
[en terug af]
In de online versie van De Standaard krijg je de lage en hoge aanhalingstekens voorgeschoteld aan de hand van komma’s en quotes (‘).
,,Zo dus”
Apart 🙂
Ja, zo heb ik het geleerd op de lagere school: geen punt achter een titel. Maar aanhalingstekens van boven en van onder? Wordt dat nog gedaan? Mogen die niet gewoon allemaal van boven? Het onderscheid tussen enkele en dubbele is zelfs niet meer belangrijk als je onderstaande link gelooft.
Heb je er iets van teruggevonden in de schriftjes van Zelie of is dat ook al afgeschaft in de eindtermen?
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11/
Ik weet dat ze bij ons op school in elk geval nog de klassieke manier gebruiken, dus zoals Michel het zich herinnert. Toch gebruiken de leerlingen meer en meer – lang leve het internet – de Engelse quotes.
Ik zal het in september eens navragen bij mijn collega’s van Nederlands (als ik het dan nog niet vergeten ben).
In het deelleerplan schrijven van de VVKBaO (katholieken, basisschool) staat het ook met “deze aanhalingstekens”.
Ze moeten dat echter pas kunnen schrijven in het vijfde leerjaar, dus het staat nog niet in Zelie haar boekjes (misschien wel bij het lezen, maar niet bij het schrijven)
in de realiteit leren ze het waarschijnlijk meestal nog wel ,,zo”.
[…] Michel zal het graag horen. […]
Ik heb het altijd gedaan, maar mocht het aan d’unief niet en mijn huidig werk nog steeds niet. Geen onverlaat zal mij tegenhouden dit in de vrije natuur van mijn eigen weblog te blijven doen!
Lang leve de punt in de titel. Weg met de taalfascisten!
In m’n les spelling was de regel; aanhalingstekens onderaan openen bovenaan sluiten.Ove het gebruik van enkele en dubbele tekens vind je informatie op taaladvies.net.
Inderdaad:
‘Vroeger werden om letterlijk te citeren meestal dubbele aanhalingstekens gebruikt, en enkele aanhalingstekens in een beperkt aantal andere gevallen. Tegenwoordig is het gebruik van enkele aanhalingstekens in alle functies in opmars. Wij raden aan om consequent een van de gangbare systemen te volgen.’
Meer hier:
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11/
In Holland worden ook veel guillemets gebruikt, het NRC doet dat bijvoorbeeld.
Ikzelf, ik gebruik het liefst “”.
Een punt achter de titel vind ik inderdaad raar. Ik zag wel in een boek van honderd jaar geleden dat ze dat in die tijd soms systematisch deden.
Om even af te dwalen naar uitroepingstekens en vraagtekens: ik meen me vaag te herinneren op school te hebben geleerd dat er een spatie voor moest staan. Maar intussen heb ik dat afgeleerd, omdat het voor rare afbrekingseffecten kan zorgen in tekstverwerkers. De zin op de ene lijn en het uitroepingsteken aan het begin van de volgende lijn, bijvoorbeeld, en dat staat zo lullig.
O, o, ik doe dat ook, een lekkere punt achter elke titel. Zonder erover na te denken. Niks over geleerd op school, vroeger. Wel over de vaas van Soissons.
Wij moesten een streep trekken onder elke titel. Mét lat. Ik deed dat zonder omdat ik dat mooier vond/vind. Een streep mag leven. In het laatste jaar van de middelbare school zei den Apers: Fillet, schrijf uw fysica-, biologie- en chemieschrift maar eens helemaal over. Ik heb het u nog altijd niet vergeven, Apers.
Titels moeten dus met de lat onderstreept worden, Michel.
@Koen: Ja, en schrijffauten met Tippex gecorrigeerd. Ah? U kent dus ook die mop over dat blondje en haar pc-scherm vol witte vlekken?
(Erhum, ouden baard. Niets gezegd, carry on…)
Je suis guilty.
Een punt achter “een” titel vind ik anders niet zo onlogisch, kwestie van aan te geven dat hij beëindigd is? Als een uitroepteken mag en een vraagteken, dan lijkt het mij discriminerend om een punt te weigeren! Of zoals je toch ook een leesteken zet achter een zin zonder werkwoord.
Zeker dat het echt niet mag?
vraag mij niet waarom, maar ik doe dat dus niet, punten zetten achter titels.
goh, toch nog een natuurlijk gevoel voor spelling, blijkbaar.
Waarom dan die tweede zit, pfoeh.
Maar we wijken af.
Ik heb het eens gecheckt, van die punten, en ik merk dat ik ze meestal niet gebruik, behalve bij gevallen waar het de titel nog wat benadrukte. Zoals bijvoorbeeld hier, hier, hier en hier. Dat soort titels werkt gewoon niet zonder punt.
Over die aanhalingstekens: ik heb het gewoon “zo” geleerd op school, en dat is dan ook de manier die ik het simpelst en meest logisch vind en altijd gebruik. Van laag naar hoog vind ik een beetje raar, en het lijkt mij ook vrij logisch dat je de aanhalingstekens opent en sluit in de richting van het woord of de woordgroep ertussen. Nu ja, over dat soort details maak ik me niet echt druk, het zijn meer dt-fouten en overduidelijke spellingsfouten die mij storen. En zelfs dan nog, niemand is perfect. 😉
Ik geef al een tijdje les in de eerste graad van het secundair onderwijs en daar worden de leestekens inderdaad nog ingeoefend.
Je vindt via deze link (http://www.olvh-brugge.be/vakken/aso/nederlands/aanhalingstekens.doc) een bestandje met de theorie. Het komt nog uit mijn studententijd en gelukkig maak ik ondertussen zinnetjes die aansluiten bij de leefwereld van de leerlingen of een klassituatie. 😉
In verband met de punt bij een titel: die hoort er inderdaad niet te staan.
Hoera! Een Mens Die Het Kan Weten!
Dedju, begint de overheid zich al te mengen met de plaats waar ik mijn punten en komma’s zet. Kunnen ze hun tijd niet beter steken in het pakken van inbrekers? Nu stem ik zeker op het Vlaams Blok!
That’s the spirit! 😀
En dan nog Een Mens Die Het Kan Weten van een school waar ik mijn broek nog versleten heb. Al gaf hij er toen nog geen les, iets te jong aan zijn fotootje te zien.
Ik heb het ook nog geleerd met openen onderaan en sluiten bovenaan, maar sinds het pc-tijdperk is dat achteruit gegaan natuurlijk. Al moet het volgens de huisstijl van Het Nieuwsblad (en ik neem aan ook voor DS) nog steeds zo zijn, waardoor je voor aanhalingstekens onderaan twee komma’s moet tikken. Eerst wel wat vreemd, maar ze doen dat omdat je anders een opeenstapeling van aanhalingstekens en weglatingstekens kunt krijgen … of zo.
@LVB: ik herinner me nog dat er voor een punt, komma, vraagteken, dubbelpunt, puntkomma of uitroepteken geen spatie mocht. Na een komma, dubbelpunt en puntkomma komt er één spatie, na een zinsbeëindiging komen er twee spaties. Ik ken bijna niemand die dat laatste nog doet, maar bij mij is het nog steeds een gewoonte van uit de tijd van de dactylo-lessen.
[…] Punt Voortaan geen punten meer achter de titels van mijn blogpostjes. […]
Van het net geplukt…
Twee interessante dingen tegengekomen.Het eerste grappig:U herinnert zich nog uit het recente nieuws dat Prins Laurent wat moeite zou hebben om rond te komen? Daarom is er nu R ……
Hans vroeg: ,,Wat is nu het beste?” ,,Bij twee opeenvolgende aanhalingen is het zo duidelijker alleszins”, kreeg hij als antwoord.
[…] Zeg, Bloggerkenblog. Ik doe dus mijn goesting é, met punten en komma’s en dialectwoorden zoveel ik wil. En ik schrijf des noods honderd keer “en al” in een post of ik zeg vijftig keer dat ik “van iets ga doen”. dit alles met de ‘ , ” of […]
[…] Twee Drie interessante dingen tegengekomen. Het eerste grappig: U herinnert zich nog uit het recente nieuws dat Prins Laurent wat moeite zou hebben om rond te komen? Daarom is er nu Red Laurent. Het tweede verhelderend: Via de blog van Koen Fillet terechtgekomen op de blog van Michel Vuijlsteke en vandaar op die van taalunieversum. Over puntjes achter titels en aanhalingstekens. Wie het niet zo heeft op spinnen, wacht misschien best een paar dagen vooraleer de weblog van Michel Vuijlsteke te bezoeken, totdat zijn recente post uit het scherm gezakt is… Update: Wat een mens allemaal niet leest… Explore posts in the same categories: Internet, Uit Het Nieuws […]
[…] En hier al eens bij stilgestaan? https://blog.zog.org/2006/08/leestekens.html by Michael november 1st, 2006 at 9:41 am […]
[…] Leestekens. — Michel Vuijlsteke's Weblog En terwijl ik over leestekens aan het nadenken ben… deze zijn duidelijk en kent … Guillemets in ‘t Frans, mét spatie na de open en ervoor—websitemakers … https://blog.zog.org/2006/08/leestekens.html – 44k – Gecached […]
De teloorgang van het juiste gebruik van aanhalingstekens (“) is te wijten aan het digitale tijdperk, ben ik bang. Weinig computers zijn uitgerust met de voor de Nederlandse taal gebruikte “aanhalingstekens openen”, onderaan de regel dus.
Je hebt volstrekt gelijk met je opvatting hoe het in het Nederlands altijd geweest is, maar helaas bieden de softwarepakketten hier geen ondersteuning voor.
golle ze allemaal spaste, wete da??
[…] geen punten meer achter de titels van mijn […]